Bu benim büyük ihtimalle buraya yazacağım son şey olacak. Yıllar önce internette şu ismi geçen Sonic Türk hayranı grubu, Sonic Ekibi’nin karanlık sırrını biliyor musunuz? Ben biliyorum. Çünkü ben de bu grubun içindeydim. Geçmiş zamanda neden konuştuğumu şimdi anlayacaksınız. Ama her ne kadar anlatsam bile, kimliğimi gizli tutacağım. Hayatımın son zamanlarında bile biraz huzura ihtiyacım var, lütfen anlayın. Benim için oldukça sıradan bir gündü. Kahvaltımı yaptım, dişlerimi fırçaladım, ve bilgisayarın başına geçtim. Ama gördüğüm şeye kimsenin inanacağını sanmıyorum. Daha dün tarih 18 Mart 2024 iken, tarih nedense 23 Nisan 2019’u gösteriyordu. Şaşkın bir biçimde Sonic Ekibi Discord’una girdim… Ve hala açıklayamadığım bir şey gördüm. Mesajlar 2019’daki mesajlar ile aynıydı… Ama yeni mesajlar vardı. En tuhaf tarafı buydu. Berdan’ın 22 Nisan’da gruptan ayrılmış olması gerekiyordu. Onun yerine “berdan0” hala gruba mesajlar atıyordu. Cidden zamanda geriye gitmiş olabilir miydim?
“berdan0 Today at 12:28 PM
touhou 17 mima
confirmed
real
SpeedyZooba Today at 12:28 PM
yeah
in your dreams
CapitalistPotato Today at 12:32 PM
you know berdan
im very proud of
you
you handled the
issue very maturely yesterday
berdan0 Today at 3:22 PM
herkes değişir
yavuz…
herkes…
berdan0 Today at 3:32 PM
man
this shits
beautiful
.
.
.”
Bunu dediği gibi
tam 15:33 saatinde sanki isminin birden “berdan666”ya dönüştüğünü gördüm… Ve
sanki kanal ismi #anti-allah’a dönüştü ve profil resmi korkunç bir şekilde
bağıran iskeletler oldu. Ama gözlerimi kapattığımda bunun gerçek olmadığını
gördüm. “Kendimi şu sıralar fazla yordum…” Dedim ve işime devam ettim, ama o an
gruba bir mesaj geldi:
“berdan0 Today at 3:33 PM
n̵o̶t̶ ̵a̷s̶
̷b̶e̸a̷u̴t̷i̶f̴u̵l̷ ̶a̴s̷ ̷w̴h̴a̵t̷ ̵i̶'̷m̶ ̶g̵o̸n̸n̵a̷ ̸d̶o̸ ̴t̸o̴ ̴y̴o̴u̸
̸g̴u̶y̸s̷.̴.̷.̶”
Bu mesajı
gördüğüm an içimde bir şey canlandı. Atalarımın yüzlerce yıl önce bir aslanı
gördüğünde hissettikleri o korku… Ama bu neden oldu, anlam veremedim. Sonuçta
Berdan her gün gruba böyle saçma sapan mesajlar atıyordu?
“berdan0 Today at 3:33 PM
HADİ, YENİ BİR EVENT YAPALIM ARKADAŞLAR...
berdan666 Today at 3:33 PM
B̶̃̅İ̴͊̓R̷͆̇
̷̾͒D̷̲̓A̶͑̊H̸̆A EKİP ES̓̅K̶͊̎İ̶̎̅S̶İ GİBİ̴͒̾ ̶̇́Ǒ̸̈́Ĺ̴MAYACAK..̆.̴̂̉”
Neler oluyordu
böyle!? Berdan cidden halüsinasyonlarımdaki Berdan’a mı dönüşmüştü!? Bu mesajı
attığı gibi Ekip’e bir canlı yayın linki geldi… Linkte nedense
anlamlandıramadığım harflerden oluşan bir dizi kelimeler vardı. Bu görüntü beni
cidden rahatsız etmişti, o yüzden Discord’u kapatıp markete gitmeye karar
verdim. Ama imlecim X tuşuna geldiğinde birden gruba başka bir mesaj geldi:
“berdan666 Today at 3:33 PM
B̸̹̦̭̀Ẹ̵̓N̷̢̼̯͛̈́̾İ̵͓̳̒̐M̷̟̮̭̉́
̴̯̇͌̃O̷̤̬̚͜Y̷̹̱͋̀U̵͓̱̓͛Ṋ̸̚U̵̹͌M̶͍̳̈́̈Ḑ̷̒̃͜Ą̴̛͕̪͊͠N̷͚̼̪̐
̶͓͝İ̸̠͑͝͝Z̵͔̲̍̌́İ̵̲̊̈́͝Ņ̶̬̌̀̓S̷̻̣̀Į̵̺̙̇̓͗Z̵̧̉͑̃
̵̺̐Ç̸̡͒̚ͅḮ̸̦̦̣͝K̴̬̠͔̂̈́I̵̫̾͝Ş̸̠̯̠̆̽͘
̴̝͖̄̓͆ͅY̶̲̳̽̈͝O̴̬̣̓̓͝K̸̥̺̈͐Ț̴̇U̷̢̙͛R̵̡̤͐̅.̷͔̟̟̎.̶͇̰͊̏.̷̠̻͋
[Burayı
sansürledim]”
Bunu yaptığımı
nasıl bilebilirdi!? Berdan beni mi izliyordu!? Etrafıma bakındım. Hiçbir şey
yoktu. Sonra ekrana geri baktım, yeni bir mesaj daha vardı:
“berdan666 Today at 3:33 PM
üzgünüm [Sansür]…
Ǎ̸̳̰̼M̷̱͉͔̄̓͆A̵͙̐
̵͖̀͌̔B̶̤͎̕E̶̦̝͎̍̐͌N̴̟͕̬̓͌ ̸͓̣̱̌̀̚H̷̻̗͈͛̃̆Ē̸͕̲̱̐R̵̮̱̪͐͝
̵̣̂́̕Y̶̻̙͂̏Ė̴͕̟́̈͜R̵̦̼̳͊D̵͓͘Ḙ̴̖̃Ỷ̶̗͔̓İ̶̱̖̀M̶̻̀͛͠.̴̬͔͚̌
̵̨̡̗̓̓Ş̵̲͇̔͊̆İ̷̧̛̞̝̉̐M̸̺̄͛̆Ḍ̶̣͒̔̓͜İ̵̢̫̀.̸̭̱̙͌̽͘.̸̪͎̑̌͗.̴̩̦͇͊͋͝
̵̠̓͝Ŏ̵̱̹̈́͘
̴̖̙̝̚L̷̢̥͂̇̍İ̶̪͔͕͒N̸̳͔͗K̴͕͉͗͆͠ͅḘ̸̈́ ̴͈͙̓̈́̔G̵̬̞̬͑͗͘İ̵̖͜͝R̷̨̠̭͂.̶̿ͅ”
Yapmaktan başka çarem yoktu. Beni hiçbir kamera olmadan izleyebilen birisine nasıl karşı gelebilirdim ki!? En sonunda o lanetli linke bastım… Bastığım gibi bilgisayar tuhaf bir şekilde kilitlendi, ve Deltarune’dan Susie’nin gülüşüne benzer bir gülüş duydum… Tüm bilgisayar karardı, ve site yüklendi. Yayının ismi “Animeci” idi. Canlı yayın sanki bir okulun içini gösteriyordu. Ve yerde yatan, gözlüklü bir erkek vardı. Kendini yerden kaldırdı, ve etrafına şaşkınca bakındı. O an onun kim olduğunu anladım: Bu Seto idi. Çünkü WhatsApp profil resmi ile aynı görünüşe sahipti. Ayağa kalktığı gibi merdivenlerden yürümeye başladı, ve kamera da onu takip etti. Kameramanı görmemesi imkansızdı… Neden tepki vermiyordu!? Merdivenlerden çıkmaya devam etti. İkinci kat. Üçüncü kat. Beşinci kat. Onuncu kat. Sanki merdivenler sonsuzluğa yükseliyordu. Ama on beşinci katta duvarlarda kırmızı lekeler görünmeye başladı. Bu Seto’yu doğal olarak ürküttü, ve geri dönmeye çalıştı. Ama arkasına baktığında gördüğü tek şey bir duvardı. Bu nasıl mümkün olabilirdi!? Bu binada ters giden bir şeyler vardı… Yapacak başka hiçbir şeyi olmayan Seto, yoluna devam etti. On altıncı kat. On yedinci kat. Bu katta yerlerde ölü öğrencilerin bedenleri vardı. Bunu gören Seto, neredeyse kusmak üzere oldu. Ama son anda tuttu ve ilerlemeye devam etti.
Bu durum diğer katlarda da devam etti… Ama her diğer katta durum daha da
kötüleşiyordu, ve Seto’nun gözleri yaşlarla dolmuştu. Ağlayarak yirminci kata
çıkan Seto, en sonunda bir koridora ulaşmıştı. Bu koridorun sonunda
karanlıkların içinde gizlenmiş bir figür vardı. Bu figürün tanıdık bir yanı
vardı… Ama o an, ne olduğunu anlamamıştım. Seto, ağlayarak figüre yaklaştı.
Yaklaşmaya devam etti. Ona içimden geri dönmesini söyledim. Bu da yeterli
olmadı, ekrana bağırdım… Ama beni asla duymadı. En sonunda, figüre yaklaştı ve
omzuna dokundu. Dokunduğu an figürün üzerindeki gölgeler yerini aydınlığa
verdi, ve figürün kim olduğunu gördüm:
Bu Berdan’ın
Muhammed Ersoy karakteriydi. Ama en korkutucu şey, bu karakterin gerçek hayat
görünümde bir yerde bir çizgi film karakteri gibi durmasıydı! Bu nasıl mümkün
olabilirdi!? Gerçek hayatta çizilmiş varlıklar olabilir miydi!? Ama bunun
dışında onu tuhaf kılan başka bir şey vardı… Sanki gözlerinin altından kan
akıyordu, her yerinde kırmızı bir sıvı ve her zaman olan sıcak gülümsemesinin
yerine şeytani bir bakış vardı. Ve elinde… Tuhaf bir poşet vardı. Ekrana
baktığı an birden hoparlörlerimden şeytani bir ses geldi:
“M̵̤̭͖̗͉̙͖̞̹̀̑̀̈ͅÈ̸͔̟͍͙̤͉͛́́̑͝R̴̬̓̽̐̀̈̚H̶̹͓͆̓͊̌Ȧ̶̟̫͗́̋̓͑̈́͆̀̀͝B̷͍͈̹͇͎̰̘̦́̓̔̅̿͒̈̎̇̚Á̷̛̤͙̱̪̱̃͗́́̄̕,̵̖̃̎͌̾̽͂̽͘͘
̵̡̢̢͔͔̺̲̻͑̊̋́̍̾̕͜͠ͅS̵̪̩̃͐͒̍̓̏̓̃̚M̵̺̘͚̲̗͂̾̋̈́̏̓̓̒͌̈̇̈́̕͝Ḵ̶̢͍̤͇̑́̎.̸͔̳̭̻̙̣̙̲̰̎̋͜”
Sesler o kadar
gerçekçi idi ki, sanki arkamdan geliyordu. Bunu dediği gibi ekranda
karıncalanma meydana geldi, ve sahne değişti. Bu sefer Seto yanan bir okul
bahçesinin içerisindeydi. Gözümün kenarında “HACI HASAN” kelimesini gördüm, ama
tabelanın gerisi yanmış bir biçimdeydi. Etrafına yine gözlerinde yaşlarla şaşkın
şaşkın bakan Seto’nun karşısına Berdan ışınlandı ve şeytani bir sesle konuştu:
“Ḩ̶̙̪̻͔̺̣̞̪̦̫̒Ȧ̸̝̫̲̰̔̈́̾̓͆̀͝D̸̢̛̛̼̳̣̪̻͂̄̈́͆̉͗̇̏͝͝İ̶̛̺̫̲̰̫͇̱̖̜̈͐̒
̴̢̨̧̛͕̠̩̗͈̮̬̱̹̟̑̀̐̍̈̽̇̾̈́̓̏̆͋͜͠B̴̡̜̼͇̎̕͝Į̷̫͙̯͖̇̀̓̃̉͠ͅR̷̜̭̥͖̭͚̣̠̉͒͒͂͗͊̀̍
̵̨̡͙̺̩̘̣̺̟̜̩̞̯͂̊̀̑̆̍̿̈͜͝O̸̟̦͕̯͎̙͖͊̈́͐̽͐͗͋͑̀̚͝͠Y̷̨̪͓̜͊̈́̋͂̔͗̾́̓͑̾̚U̵̫̪͖̰̠͍̘͈̱̲̒͌͑͑̉̕͝Ń̴̲̺́̌̓̆̀̈́͗͘͠ͅ
̴̨̧̡̳̪̗͉͍̞̄͆Ő̵̪̻̘̝̪͚̰̺̹̫͙̱̱̋̌̇̿͆͜Y̷̨̯̼̱͕̰̖̗̖̟̹̋͗̊̓̊̊̍̀̕̕Ǹ̶̺̗͓̫͉̫̫̎̚̚ͅÂ̵̛̗̣͓͉̿̑̾̽͠͝Ỳ̴̮̪̱̌́̋͌̔̚͠͝A̶͓̫̒̇̈͋L̴̛̮̟̲͍̭̭̪͔̞̹̩̐̀̒͒͋͗͑̀͌̎̚̚͘̕͜Î̶͙͍̩̝͉̜̠̜͙̘̐̎̽̓͂̈́͘̚Ḿ̶̻̟̠̤͍̮́̈́̍͌̓̂̿͛̊̏̚͜,̴̩̦͖̇̄͌ͅ
̵̡͈̱̺̪̙̖̼̰͔̘͎̲̱̋͝ͅS̶̗̅͆̃̑M̸̡͉̣̮̫̌̈́̅̋̊͐̊̀̕K̴̨͎̭̝̠̐͆̈́͌̄͆͛̃̌̾͂̈́̕̕ͅ…̸̛̟͎̹̩̯͖̺͔̪͉̽̎͊͊̂̋̇̏͋̌͝
̸̨̡̛̬̪̪̟̪̭̝̮̊͊̓́͑̓͑̈̈͝͝ͅͅS̷̡̨̡̰̟̯͖̣̎̉̎͛̄̀̆̾͆͝E̴͚͓̗̬͇͌͗N̷̡̤̦̝̺͚̹̟̟̆̆̔̃͋͌̄͆͒͝İ̴̬̞̹̫̺̼̞͙̠̭͔̼̰̜̈́͋̍͆̌̓̈͜N̸͓͚̠̠̰̣̣̳̹̖̂͆́̆͆͝L̶͎͌̈̇͊͒̋̌͋̕͝͝͝Ȇ̸̡̪̺̮͗̍̍̏ͅ
̵̹̎̏̅̏̋̾̇͝B̶̞̓̐͗̉̏͑͘̚İ̴̡̢̥̦̱̗̜̦͇̝̪͗͗̐̉̈́̍̏R̸̨̬͇̲̼̾͌̇̓̄͊̈́̂͒
̶̮̒̐́͗̎͊̐͛̍̃̏̕Y̷̡͇̳̮͉͇̝̾̆̈́̈́͗͒̎͒̈̎̓͑͘͘Ã̸̖̙͙̝̩̠̳̫̈̋̀̒͐̈̕͝͝R̴̲̂̏̅̈̐̂̽̍̌͗̉͝I̵̛̛̝̙͖̫̋̈́̀̀̊̒̋̀̀̽̑́̕͜ͅŞ̶̖̜̻͉̳͍͈̖̣̜̣̯̥̺̆̈̊̑̅̓̿̽̋́͐͐͛̂̕
̴̨̠͚͍̪̼̘̮͚̪̖͐̄͂ͅẎ̷̠́̅̈́̔̆̈͌̎̉͗̔̔͗̇Ą̵̫͍̼̩͉̳͓̖͎̹̩͗̒͆͌ͅͅP̴̤̠̥̲̈́̀́̋̅͌͝Á̶̯̮͆͗̔̇͆̈́͛̍̕C̸̨̧̯̳̤͔̲̽̅͂̏̀̑̌̇̓̄A̶͉̠͈͍̘̱͉̩̭̰̫͒͛̃̐̇̓ͅĞ̶̙̮̺͇͈̞̠̹̤͆̃̍͐̓̾̍͆̕͜I̴͉̜͓̫̯͎͒̈́͛͋̄̊͆̊͊̚͝ͅZ̴̧̫̱̥̭̟̗̠͔͎̀͗̌́̉̈́͠ͅ.̷̡͓̯͙̜̼̫̝͎̲͕̞͋͑͑̆̑̑̄̀͘͝͠.̶̢̤͈̠̬̤̩̏͂͋̋̿̐̓ͅ.̷̡̧͍̟͖̳̂́́̊̓̈͒̇̚͜͝
̴̭̼̙̙̳͈͇̙͋͛̒́̌͌̑̈́̍̍̓̅̕Ö̷̖͓̩͔̻̰̜́͗̆͒̊͗̄̒͒̐͘͜͝ͅK̷͓̹̥̫̙͈̯͒̉̓͋Ȗ̷͍̃͋L̸̢̛͚̺̪̳̱̱̱̓̽͐͌̐̀͂̊͜͜Ư̵̡̧̧̫̙͉̱̭̭̿̅́͑̊̓̊̕͝͝N̶̨̛̻̲͇̬̦̖̞̞̳̫̱̫͋̍̈́̍̒̌͆͑̈́̈́̽͌̚͠
̸̧̬̗͇̪͔̜͇̔͋̃͊̌̔̕D̶̬̼̠̮̱̲̰̪̻̠̥͙̠̃̓̑̓̄̔́̍ͅI̴̢̡̢͎̘͈̼̝͇̹̲̠̙̺͌̐̈́̑̀͌͛̅Ş̷̧͖̻͇̙͕̮̱̖̘͔̎̆̂̐͆͜I̷̡̨̛̛̻͈̱͉͕͖̪̳̪̼̻͆̋́ͅN̷̛̪̤̙͈͇͓̹̞͎̱͖̼͂͌̀̃̈̽̐̆͠ͅA̵̧͍̺̙̫͚͙̼͖͕̠͐̋͂̈́̀̎̈́̈́́̃̕͝ͅ
̸͉͊̽͂́̅̚͠͝Ç̸̤͔̥̘̏́̔̾͆̇͝I̷̧̢̡̯̹͇͈̹͔̠͘Ķ̷̨̧̤̫̞͕͈̭̈́̾̐͛̿̋͂͜A̸̧̫̲͚̙̫͙̠̘̩͈̭͙̽́͆͋ͅŃ̴̙͎̳̗̜ͅ
̴̜͕̼̣̉̑İ̶̜̦̟̭͖̀͑͆̈́̇̒̅̓͌͒̾̕̕̚͝L̶̢̢͔̣͇͎͍͔̠͙̎̈́͑̎̐̍̓̆̿̒͆̏͠Ķ̵̢̦̙̙̠̗̖̺̻̜̳͔̫͑̇ ̸̧̫̺̲͔̹̥̥͇̯̭͉̲͚͛̓̔̊̑͗̊̍́͒͂K̷̺̼̈́̌̆̋̈́̎Į̸̡̨̯̠̖͖͕̞͓͚̯̪̇͗̍͐̆̒̇̓͂̅̈́͜Ş̸̧̠͙̝̩͓̲̥̋̾̅͌̇͜͜İ̷͓͊̐̂̍̾́͊̈́͛͆,̸̢͚̘̳̯͚̗̎̑̑̿̐̈́̌̓̌͠
̷̢̨̞̻̣͔̬̋̍͌͋͋́̑͂̓̄̽̃͝H̴̥͈̻͖̼͈̩̥̺́͐͂̑̀̏̔́̿̕͜Ḁ̷̻̘͍͍̼̜̲̈̓͠͝͝Y̴͓̣̖̬͔̥̿́̄̑͒͛̍̏͒͗͘͜A̴̛̛̫̹̺͚̠̲͋́̿͂̌͝T̸̫͎͛̈́̄̒̊̚T̵̡̪̺͚̞̜̲̬̺̥̝̈́͂͌͛̆ͅA̴̯̘̬̼̳̖̞͈͖͓̪̫̻͕̞̒͛̉̉̉́̓̂̓̀͗͛͐̃͘
̵̢̰̳̩̹̙̣͛̅̓̈̓̑̾͝K̴̻̩̠̹͈̽̒̈́̎̇̀́̕͠A̶̾̋̈̑͂̏͋̈́̾̃̚̚͜͝L̵̪̭̲͇͍̘̙̆̏̓M̵̢̛̗͉͕̩̖̲̝̭̾͋̈́̋̆̏̀͒̍̏̾̕͠A̵̢̧͕͚̗͕̖̥̥̟̙̻͎̬͖͋̅̈́̂̓̓̇Y̷͍̌̏̐͌̾͗̈́͊̀̄͘̚Á̴̱̪̈́̏͊̾͑̀́̆̓͑̕̕͠͝
̵̨̛̱̭̘͍̮̯̱̬̣͉͈̳̤͙̈́̈́͑̆̓́H̸̖̙͕̼͚̅̃͋̃͐́̎̃̏̈́́̄̚̚̚Á̶̧̛͎̩̭͔͚̯̺̝̪͔̬̎͒́̃̒K̴͕̞͚͚̒̑̔̏̈̀̾̅͝͝
̵̨͉̲̠̫̝̦̱̭̬̉̄̎͐͂̂͊̿̓̃̋̽K̷̙͓̪̙̙̲͉̉̈́ͅȦ̷̫̻͕̏̈̊̋̆̀̓̐̈́̕̕Ź̸̢̜͎̦͕̰̹̮͕͌͂͒̌̈̅̽̄̕A̶̪̩̞͓̝̻̭͊̉̄́̚͠͝Ṇ̴̹͖̗̮͇̝͈̺̽̑̔I̷̪͊̉̎͌̇̃̽͋̔̉̕͝Ŗ̶̡͖̘͌̑.̸̛̼͕͍̹̭̼̼̦̣̝̪̬̞̟͒̂ͅ.̷̥͊͒̂͂̑̇̆̉͊̕͝.̴̲̫͇͚̞̲̳̰̋̃̌̃́̽̔̈̀̃͂́͆̑͠
̸̛̘̬̠̜͎̗̪͒̈͗͋H̴̛̦͚̜͍̒̂͑̏̀͌̀̏̅̔Ą̶̭͙̟̦̭̳͈̜̗͂̽̌͛̔͌̈͋̀͘ͅZ̷̠͚͈̹̈́̏͑Ǐ̸̡̭̝̜̮̪̣͎͚̗̜̮̦̞̋ͅR̶̨͎̜͇̜̩͎̜̍
̶͕̙̝̰͎̠̮̟̈͜M̷̧̺̯̳͙̳̲̬͓͕̣̱͕̙̥͛̀͊͆͑͑̇͐I̴͎͗̑̓͛̒͛̆̀̀͊̂̚͠S̸̡̪͇̣̻͎̻̻͓̈́̿͋̎̍̾͗̒͑͐̎̐̕Ḭ̵̛̫͋͒̎͠N̸̢̡̺̪̻̘̞̖̰̞͊͌͑̐͝?̵̘̫͙̣͈̯̟̯̅̄̋̓́͐̋̽͊̕ͅ”
Seto, deliler
gibi ağlayarak ağzını açtı, ve yalvarmaya hazırlandı. Ama birden ağzına bir
ateş topu girdi, ve dilini yakarak konuşmasını engelledi. Berdan, yine şeytani
sesiyle onunla alay etmeye başladı:
“Ḑ̴̫͇͇̖͇̺̪̏̎͠À̵̱͛̀H̷̜͍̋Ã̶̢̩͖͖̗̘͕̺̞̯̼͖͚̱̟͗̚͠
̸̤̙͈͋̈́̀͜ͅĂ̴̗͜Z̴̡̪̰̲̼̙̖̯̠̬̟͕̫̞̫͋͛̀̀̉̐̓͝
̷̡̧̼͚̬͖͓̜̯͍͆́͐̈́͂̊̓L̶̡͙̜͖͊́̓͆̑͘͝Ȃ̴̧̛͉̤̘̰̳̦̭̬̣̱̺̜̉̈͗͆̎̇̚̚͠F̶̢̥̜͖̎̈́͆̎́͒,̶̡̛̭̭̤̯̆͊̍̽̒̆̎̎̈͝
̵̨̢̩̙̰͓̥͍̥̥̳͇̤̻̠̀̋̓̓͘D̶̤̾̍̋̈́̈́͂̇A̵̖̬̦̦̺̬̘̲̙͐̓̈́̈́͛͜H̴̻̘̟̟͈̥͕̬̎͆͒͋͊̈́̾́͝Ā̶̰̖̝̯͖̜̳̥͍̈̌͒̈
̶̠̈́̍́̓̉̓̊͊̇͊̀̃̂̕͝Ç̴̨̡̡̬̠̭̥̘̰̄̑͛̇̈ͅỞ̵̹͈̠̣̲͈̹̭͚͚̲̳̭͇̋̿̅́̿̾͆̄̕͘͝Ḳ̸̡̢͍̤͈̥̱̤̼̟̺͆͌́̈́̅̔́ͅͅ
̷̨̪̟͙̪͙͓̓͑́̏͑́̄̓͐̒̕͝͝İ̵̧̠̲͔̪̰̖̺͛͛Ş̶̖̈́̑̉̓̓̈͂͋͋̊̾̈́̈́̈́
̷̲̮̖͚̿͆̎S̸̛̠̩̉̔̉̒͌̔̍͋́̎̌̆̕͘M̷͔̮͚̗̟̯̊͛̅͂̎̈́̂̌̇͐̔K̵̡̹̱̥͒̈́̌̉̀̓̓͒̊̍̂͌̇.̴̡̢͕̻̝̜͇̰͌̎̋́̎̄̒̍̆̌̃̍͛̕.̶̞͇̯͚̬̣̮̉̃́̄̒͑̈͋̈́̂̀̍̌͠͝.̴̢̥͍̙̭͓͖̼̝͎̟̯̯̥̼̾
̷̱̳̓̒͘Ş̷̛̮̪͖͖͓̬̱̪̏̋̿̄̓̓͊̐̽̎̊́̚͝İ̶̧̨̯͓͔̰͙̺̺̞̀͛̄̏͌͑̍̕ͅM̶̱̞̙͎͇̹̘̲͕̝̰͆̏̉̌D̸͖̻̳̻͖̱͑̽̓́̀̽İ̸̝̹̦̯̥̹͉̤͇͋̽̆͌̋̉̋̍͂͠
̵̛̹͂͛̓́̀̔͒̄B̶͕̻̮̣̥̋̒͆̽͊̑Ḁ̷̛̳̳͆͌́̓͊͘Ş̴̯̺̃̄̐L̷̛͓̻͕̦̊͊̅̽̇̀͠Ạ̸̢̺̫͙͓͙̯͓̲͐͗̃̐̎͗̓̎͂̎.̸̧̤̙͈͖̲͖̻͔͍͎͓̰̯̭̆̏̆”
Hiçbir çaresi kalmayan Seto,
koşarak okulun çıkışına gitmeye başladı. Arkasından da Berdan geliyordu. Kendimi
bir film izliyormuşum gibi hissettim. Çünkü bunlar olurken arkada korkunç bir
gerilim müziği çalıyordu… Seto ve Berdan burun burunaydılar. Ama Seto’nun
koluna havadan bir bıçak düştü, ve Seto acı içerisinde yere yığıldı. Bunun
sonucunda Berdan, uçarak okul kapısına ulaştı ve yine o Susie kahkahasına
benzer kahkahasını attı. Seto ağlayarak Berdan’a yalvardı, ama artık dili
yandığı için sesi çıkmıyordu. Berdan, cebinden bıçağını çıkarttı ve Seto’ya
doğru yürümeye başladı.
“Ų̷̼̭͈͎͖̘̙̻̗͔̈̂̎̈́͆͌̕͜Z̵̧̛̘̲̼̞̦̦̜̘̤̤͑͜G̵̨̊̈́̾͑̐̓͂̃̓̕̚Ü̶̧͎̞͔͍̠̥̲̳̎͆́̃̋̅̎͊͠N̶̢͍͓̪̟͈̈̌̓̽̄͂͘͠Ü̵͈̣̫͈͙̭̒́̊̀ͅͅM̵̧̭̰̫̗̻̤̠͔̗̮̞͖͆̉͌̋͑͊͝
̸͎̘̝̞̄̑͌̈͌̚͘͝S̵̘͖̓͋̎̍͗̽̆̾͗̊̈́͂̈́́͆M̷̖̭̖̪̓̾͗͆̌̈́̍̿̓̀̾̈́̽̆̚K̷̛̘̩̬̪̗̂͛̍̒̑͠͠.̶̢̧͙͔͔̜̣͔͙͔̠͑̏̋̚.̸̧̧̢̲̱̻̖̘̞̪̮̩͖̊͜ͅ.̴̢̱͎̗̘̹̬̻̱̠͐̑̐̽͛́͆̌͋̌͠͠
̵̖̹̫̪́͊K̶̨̜͕̪̖̦̳̗̈́̃͝Ư̴̻̼̽̽́̍͒̆̈́̀̅̈̂͊R̵̢̮̖̲̠̟̺̖̞̘̟̣̠̈͌́̐̌̇̽̽͝ͅĄ̶͈̹̤̘͕͖͕͔̼͔̗̈́̏̀̉̽̋̒̏͝L̸̨̟̳̼̱͇̓͋͐̓̄̇̓͐̽͑̕͝͠L̵̺̠̘̗̭̠̦̘̜̙̺̭͇̀̋̈̇́̃̑̑͑̀̓̉̀̐A̷̢̛̽͑͌̏̾̅̉͂̓̃̕͝R̴̨̛̬̯͇͇̠̩̺̙̤͚̪̗̀̃͌̈͑̋̊̽͑̀̅͌ͅ
̸̦̍K̵̛̛͇͈̦̭̒͋́̍̊̂̇̒̊̉̒͝͠U̸̖̿̿͂̾̐̀̓̍̈́̉͘͝R̷̢̡̧̖͇̙͓̝͓͔̝͍̦͝A̷͕͎̙͕̦̣̫̬͇̒͛̓̎̾͘̚Ļ̴̜̪̗͉̗̲͔̱̟͖̯̟̑͗͋̽̀̀͘͝͝͠͝͝L̴̜̗̣̫̭͖͓͖̝͇̼̮͊̇̈̂̏͊̓̄A̵͈̼̰̤̼̲̥͆̋̓̂̐R̵̛̟̙̝̰̖͛̈́͛̅͗̈́͛̈̔̇͐͐̚̕ͅḐ̷͓͖̻̙̹̳̦͚̘͇̦̗̱̮̀̌͗͌͊́̅͂Ị̷̩̱͉̖̹̲̈́͆̈̈͂̕ͅͅR̷̡͒̿̃̽̅.̶̨̡̰͔̪̜̞͓͔͓̰̅͛̊̉ͅ.̷̣͙̮̥̻͙̪̙̮͙̞̟̘̖̆̀̈̋̆̏̈́̐̋.̴̨̲͖̬̯̜͈̘̰̫̳͓̫̀͌̈́̂̀̄
̶̢̤͇̼͙̹̟̣̺̭͛̇̃̔̕S̸̡̡̨̢̛͉͔͍̙̘͛̂̈̀̎̄͜͠͝Ë̴̮̼́͂́͗̾͛͌̌͋̂͒̆̈͝N̴̡̫̰̂̋̃̋̀̾̐́͛̓͗͆͝͝ͅİ̸̧͚̮̠̟͈̪͕̦̞͇͇̦̜̙̆̽́̎̀N̵̥͇̜͚̲̝̋̅͛́̀̈́̑
̶͓̙̭̮̬͍̗̲͗̍̈́͌̂Ę̴̜̭̥̼̰̖̗͆ͅŢ̵̭̠͔̟̳̥͈͎͂̋̀̑̄͑́̔̚İ̶̼͉͖͖̱̽̎̃̉̌̀͝N̵̳̘̔̐̈̈́͆͌̃͠͝Ḭ̶̥̻̠̫͖̦̪̝̇̏̀͊̂̀̋͛̀͘̕ͅ
̵͙̮̻̺̜̤̇͛͛̽̔̉̓́͛̒ͅḰ̵̛̯̣̻̪̪̰̞͓̫͉̻̥͛̏͐͆̚E̵̡̢̳͚̯̜̩̭̙̜̮͕̲͛̋̒͑̏͗̀́̕̚͠͝ͅM̷̝̜͇͙̈́̌̈́̉̔̌̋̃́͛̇͜İ̶̡̛̜̭͔̹͇̻̼̯͊̌͛͆̂̆̇̈́͌͛̚͘͘Ğ̴̡̳̬̘̱̫̻̹̳̎̾̀̿̾̍͜͝ͅİ̴̡͇̖̗̩̗͈̲͓̥̭͖̽̂̎̋͛̔̿̕͝ͅN̴̼̭̤͋̓̊͑̽́̾̑̀́̊̕͜͝D̶̗͎̫͖̞̙͔̦̭̑̎́̀̈̄̕Ē̴͔͙̺̙̿̆̿̐͠Ǹ̷̘͔̑̈́͆
̷̨̨̛͔̭͈̪̹̼͉̝̞̮̚A̸̘͂͒͒̀̃͌̈́́͒̏͝͠Y̶̨̛̖͚͚̗̿́͒̔I̴͉̝̟̊̊̓͆̕̕̚͝R̸̨̡̢͈͇͕̬̯̮̻͛͆̊̂̈́̌͐̂͑͝I̸̧̨̥͔̰͓̪͎͎͎͔͐̔̾̀͑̓̎͑͜R̵͖̯̫̞͑̐̀́K̶̘͍̟̟͔͉̦̫̰̣̋̕͜E̷͓̰͎̼̺̅ͅN̷̜̞̘͖̩̤͎͈̝͔̬̾̔͛͜
̷̨̛̯͖̗̫͎͈̞͉͍̲͋́̌̍́̊̀ͅÇ̴̡͌O̵̧̨̩̟̟̪̺͉͈̬̟͎̎̌̀̂̈́́̊́̌̅͒̔̊͂͜ͅͅḲ̴̳͉̜̭̹̟͘
̷̢̺͎̣̩͓͊Ë̴͇̲́̀̓͋̌Ğ̸̡̡̡̨͉͓͍͎̹̖͇͚̼̱͓͊̈́̈́̆̀̄̋͌̿̀̋̉͝L̴̮͕͇̫̩̟̓̆̒̂͛̅͌́̇̒̆ͅE̴̮̫̖͓̬͚̫̪̊̍̚͠N̶̙͈̯͕̻̪̦̈́̇Ē̸̹̖̤̱͍̱͎̤͔̼̫̯̉Č̷̨̧̛̛̥̜͔͎̳̻̝̈̽̀͐͛͘͠E̴̢̘̮̼̫̩͓̝̹̠̝͈̲̝͒̆̈́Ğ̷̳̭̘̫̙̰̭̤̤̰̞͓͖̿̋̋̄̊̐̌͌̒͐̆̎͝͝ͅİ̸̝͖̳̬̩̂͗̈́͌̿͘͝M̷̧̢̛͚̤̫͙̰͉͙̺͚̻͎̪̒̀̋̽̓̾ͅ.̷̢͉̞͖̹̦̙̱̽̔͂͌̐͊̓̑̍͐̇̀̚”
Bunu dediği gibi Seto’nun üzerine
atladı, ve derisini soymaya başladı. Neyse ki görüntü 5 saniye içerisinde
kesildi, ve yerini “Yayın bitti” yazısı aldı. Ama o 5 saniyede gördüğüm şeyleri
düşündükçe hayatımı şimdi sona erdiresim geliyor… Site tuhaf bir şekilde kendi
kendine kapandı, ve Sonic Ekibi Discord’u geri açıldı. Şimdi Ekip’in hali daha
da korkunçlaşmıştı… “Sonic Ekibi™” yerine sunucunun ismi “Ekip” olmuştu! Ve sunucu
ikonundaki Sonic’in gözlerinden hipergerçekçi kan geliyordu. Discord’umun teması
daha da karanlıklaşmıştı ve en kötüsü: Bu sunucudan başka hiçbir sunucum yoktu!
Bu korkunç değişikleri gözden geçirirken sunucuya yeni bir mesaj geldi:
“berdan666 Today at 4:44 PM
[Sansür]…
Ş̴̲̔̊̈̃̒̏͝Ö̶͓̫̠̉̀̈́͑̓͆̔̂͛̐̏̄Y̸͇͙̲̖͈͎̜̅̆͜ͅL̷̮̤̎͆̄̈̉̔̒͐͐̔́͘̚͝E̴̺̻͕̲̹̞̅͋͛̎̈͐͝
̵̨̎̋́̿̀͛͛̌̏̀̀̕B̶̥̫̳̰̤͖͉̭͖̙̝̞̲̩̖́́̇A̴̡̛͇̱̘̭̤̤̖̙̘̺̬͊̄̀̓̾̓̀̌̒͐̿͠Ń̴̛̥͎̲͋̇A̸̠͚̬̳̪͚̅̎͆͆̅̏̍̄̈́͠͝.̷̢̣͔͓͚̜̱̹̭͖̞̘̙̮̱̌̌̌̏̑́̇͐̀͆͑͐̕͠.̷̬͐.̴̧̞̣̥̣̘̥̩̻̤̮̖̠̗͖͌̏͊
̸̩͑ͅÝ̴̨̢̢̳̤̳̬̘̰̝̰͈͔̟̓̐̑̑̀̓̈͑͜Ǟ̶̲̖̜͆̍̂̀̈́̈́̇̋͒R̷̡̢̟͈̱̩̳̱̮̰̓̈͑̎̿͌̂̎̊̇͋͆͠͝ͅͅÀ̴̬̈T̴̡̻̼̱̿̈́͌͠Į̷̙͈͉̩͈͑C̶̡̞̻̖͉̙̰͙͓̗̭̠͇̽̾͜͜Į̵̙͎̫̲̹͎̘̘̯͎̩̤̈͊̎̅̽͑̀̇͌̀̅͘̕͠L̷̘̼̺̥̗̝̩̪̬͔̖̙̘̻̎͛́͝Ĭ̸͓͈͓̺̙͉̮̠̜̺̩̭͇̯͚̏̉̋̀͂͝Ğ̸̮̙̝͎̲̘̪̤̟̇̑̓̈́̌̈́̉̿͘̚̚I̷̥̫̤͈̲̪̠̺̤̥͖̻͈̊̾̉̍͒̑̋͑̔͋̿̀͝͠M̴̡̧̢̫͍̟͉͍̜̘̟̎͐́̃̆
̷̢̨̼̱͉͈̐S̴̼̬̦͇̗͈̠̮̖͎̘̤̳̟͆͝ͅȨ̸͍̿̊͋̑͒̈́̆̐̒͗͋̆̽͝N̴̡̧̮̞̬͔̟̝͙̤̟̤͆̚͝Į̵̢͕͚̠͚͓̇͗̒́ͅ
̴̗͚̫͙̻̙̞̙̩̑͂̈́̀̽̇̊̈́͛̚M̴̨͉̱̣̦͎̮̖̓͋̅̍̂̿̐̏̓͂̾̈́̒͑̕U̵̢̨̩̩̗̱͈͋̾̾͗̕͜͠͠T̸̠̬̟̗̉̒L̷̛̳̖̠͍͉̥̹͚̳̥͌͑̆̋͂̀̏͆͘͜͝͠ͅṶ̷̡͔̗̼̲͉̫̬̲̰͖̏̐͜
̸̡̪͔̤̫̫̭̝̭̍̿͛̀Ê̶̛͙̗͌̇̊̃͝D̴̡̹͒͑̎́͆̊İ̷͈͇̰̯̙̲̦̤̱̩͍̙͔̇͒͝Y̴̡̝̞̠̭̳̠͉͋̉̽̈́͒̎͠͠Ö̷̫̤̪͎̠́̌̓́̎͛͌́̕R̶̡̪͙̮̎̉̇͗
̸͔̳̜̖̝̖̩͌̾͠M̴̛̼͗̍̒͂̎͠Ư̸̧̰͙͖̥̜̝̾̿̓̽̾̇̕͠?̵̧̜̤̯̹͙͕͎͓̰̯̆́͐̕͜͜ͅ”
Bu mesajın
altında iki tane Tepki vardı. Birinde tik işareti, diğerinde ise çarpı işareti
vardı. berdan666’nın bu şeytani oyunlarına katılmak istemiyordum! O yüzden
cevap vermemeye karar verdim. Ama bu fikri aklıma getirdiğim an, birden bedenimde
acı verici bir şok dalgası salgılandı ve yere yığıldım. Yere yığılırken sanki o
lanetli Susie gülüşünü yine duymuştum. Yavaş yavaş bilgisayar ekranına geri döndüm
ve ekrana baktım.
“berdan666 Today at 4:44 PM
Ḓ̵̼̐͂̅̔́́́͘͠Ḛ̸̡̦̟̠̠̅̓̐͜M̸̫̠̮̤̳̺͍͓̌͑̓̔̕E̶̝͋͊̒̎̐͝͝Ḱ̶̳̿͆
̸̨͚̲̫̱̝̠̥͖͎̟̼̓̀̃̿̋͗́̄͝O̵̪̫̘̰̻̤̊̀̊̊͒̽̈́̿̉͒͑̀͑͜͝Y̵̧̤͚̼͇̝̝͖̺̪̜͝N̸͙͕͈̳͚̳͇̣͈̤͍͋̆͒͌̾͐̐̽͛̍̐̄̕͠͝Ȁ̷̬͒̈́́͐̐͝M̷̨̨̛̜͚̻̜͕̻̰͕̹̟̎̓̾̿̉͆̕͜ͅÁ̷̢͚̗͚͍̞̰̀̀̉̈́̓̓̃͒͘K̵̗͇̬̪̅̅̓͛̉͂͝
̸̯̤͔͗̽̇̅͋͝İ̸̪̝̥̜̱̊̆͆̈͊͐͛̓̏͝S̶̱͖̻̦̹̃̔͑͗͒͗̂̓͐̏̊͝T̶̛͈̪̮̽͐͆̇̎́̔͂̈͘̕͝͝Ĕ̷̢̟̗̮̖̗̬̤̩͖͙̤̥̅̿̃͐̈́̇͘͘͝M̸̢̡̢̢̛̻͙̙̬̟͈̯̤̙̳̓̂̆̀͝İ̴͔͔͔̼̾̈́̾̆̈̎̃̂̀͌̕̚͘͝͝ͅY̶̡͈̝̫͚̗̐̾̑̌̾́Ó̸̹̦̇̊̓́̔̇̈͒̎̏͗͂̌͝R̶̙̜͍͚̳̊̃͘͜S̶̳͇̮̝͉̩̈͛́͘U̷̧̘͓͚̼̖͕͈̱͙͔̙̽̂̄͒̚͜Ǹ̸̝͉̽̅̍̇̈́,̶̹̟͙̣̳̀͛̓̓
̸̡̨̲̠̹̝̞̌͜͜H̵͕̙̹̟̺̦͚̖̒A̸̢̲̋̔̒̉͐̈̑̑̾̎̕?̸̛͚̻͍͔̲̝̮̳̦͊̒̉̊́͛̎̈́͒̏͗̕
K̸̢̜̣͓͚̜̩͎̆͒͗̇̏̄ͅO̷͚͓͇͓̖̟͕̽̈́̂̀͑̈́͂̇͌́͘̕͠R̵̛̮̗̜̹̻̮͆̏͗̿͌͐̋͘͘͝͠K̶̡̘̪̋̏͆̈̈́̓Ầ̶͈͉̼͍̀͌Ŗ̴̫̜̯̰͔͍̺̱̥̈̋͊̍̀Î̷̧͈͉̺̤̭̖͉̟̞̥̫͚͛́̈́M̴̡̢͔͖̣̙͍̐̔͑̃́̀̍̈́̄͘͘
̵̛̜̯͕̫̞̣̯̉̇̈́̌̉̏̋̆̀̃̕K̷͎̀̊İ̸͕͓̹̳̯̱̮͔̦͓̦̂̐̓̈́͒͒̆̀̄͗̔͑̕͠͝
̶̨͇͖͙͌͐̃̒̀͋̄̈́̾̚Ḅ̶̨́͗̎͛̉̈́̾̑̕̕̚͝͝Ų̴̨̡͖͗̽ ̸̢̧̰͇̬̮̫̝͙͔̃̅͂͗̅͛͝Ş̵̛̻͉̙̗͓͍̭̼̱̜̫͑̅̇̀͘͘Ȅ̴͖̟̀̌̌̒̆͜Ṇ̴̢̬̖̟͙̰̯̩͕͉̺̮̩̖̐͗̑̋̈́̔̀̈́́̌İ̵̼̯̈́̀͒͊͋̎̐̚͜Ṇ̷̙̺̗͖̜̓̄̋̇̌͠
̵̟͖̂̈̋͊̍͗̀̽İ̴̙̩͖͓͕̳̹͉͖̭̥͎̺̈́̔̑̾̊́͒̇̀̕̕͜͠͝ͅḈ̴̧͓̩̤͙̦̘̰̟͖͕̦͔͎̊̀̽̂́̒̌̈́İ̶̘̉́̆͐̉Ñ̴̡̞̻̟͖̼̥̪̖͂̽̿͒͑͐̓́͋̈́̓́̕͠
̴̛̣̜̍̿̽̓̎̈̉̄̑͗̚͘B̵̧͇͓̺̪͕̻̼̞̙̼̙̽͐̋̂͒̏̿́̊̅͝İ̷̛̙̙̣̬̜̼̱͙͌̒̏̏̌͐̆̂͜R̴̫̻̯͉͉͎̰̪̬̯͇̂͊̇̅̚
̸̞̔̓̏͗́̈́́̚S̷̺̬̤͌̿̀́̅̈͌̄͌͘͘͘͝Ē̷̦̦̣̭̦͖̲̤̘̙̹̻̒͆̀́̀̿͗͝Ç̵̨̲̱͎̤̬̄̄͛͛̔̚ͅİ̸̡͈̪̹͍̙̆͋́̎͂̊̓͗̍M̶̨͖͑̀̈͐͐̐͒͜
̵̡̜̯̥́D̵̯͔̝͖͕̤́̐̅̆̉̈̌̍̐̍E̶̮̩̣̳̘̪̯̜̜͕̤̩̱̿͗̀̔̈͌͜Ğ̶͎̅́̍̉̋͊͋̓̓͘͠İ̵̫͈̣̮͕̥͓̗̖̋̇L̸̹̞̝̣̱͍̦͓̳̬̃̅́͠.̷̨̦̺̻̻̪̝̖͈̭̦̹̉̋͂̏̉͋͊̑̈̊̂̚͜[Sansür].
̵̞̟̰͎̗͖͇̈̀̋̿̈́͊͐́̈̅͊̇͜ͅA̷̡̨͈̤̯̯̼̤̜̽̔̀M̸̳̖͙̺͔̩͍̲̞̄̾̽̋̾͝ͅA̷̧͚͙͕͓̦̳̬̘̜͗̒͐́̽͠͝
̷̛̣͎̯̍̚Ś̵̠̱͍̬͕̞̫͙̙̊̎͗͌̽̄̔̆̓͘̕͘͘Ę̷̘͖̭̱̝̺̖̈́̌͐͆̇̅̃͌̋̅̄̅͝N̷̡̡̻̬̼̮̳̔̎͋͆͑̎̋̈̌͛̚İ̸̧͉̝̰̭͉̲͈̬͍̻̘͎́̈͑Ń̸̻̤͛̉́̕͜
̵̱̞̳͓̽͂̃̑͑̒̈̿͋͘İ̴̡̳̰̜̝̠͖͚̲̭̹͔́͜Ç̶̣̰͈̹̺̞̩̆̍̏̅̆̇͛̋̐̑͘͜͝ͅİ̵̫̪̹͔͎̗̬̤͉̾̋̀͜͝N̷̟̱̂̑͠
̷̪̼͎̗͚̦̱͇̏̈́̾͊̊͌̈́̂̾̐̈͘͠Ḉ̵̭̖͈̯̠̞͈̩̞̘̥̙̻̖͙̒̓͊Ǫ̶͖̱̖̣̬̣́̏̊́̊̍̉͛͋͊͝͝͝K̷̨̛͚̻͈͕͙̞͍̬͐̇́ͅ
̷̱̳̞̪̬̰̘̺̟͍̩̗̐͛ͅͅḌ̷̛̙̘̲̹̜̟͍̫̳͈͋̽̃̎̽̆͜͠Ą̴̠̝̮̮̺̭͓͙̩̬͕̣͎͋̈̉͑̈́͋̌͌͊͝H̶̛̛̝͈͔͎͍̜̞͑̉̌̄̈̏̌̕A̶̛̙͔̻͙̜͔̖̳̎̈͋̎̀̿̐̏͜͝
̶͇͈̪͓͇̖̠͎̮͜͝İ̷̢̮̤̺̬̘͘Y̴̟̟͕̋̀̒̾̿͑̀͑͘͜İ̵̧̳̗̥͕͔̼̘͈͎̉͌͛͌̌͘͜ ̴̛̠̫͈̳̟̱̪̞͙́̿͋̃̉̈̎̇̈́͂̚͜͝͝B̶̡̹̯͗͋̐̌̈́̏́̿̓́̓̕̕̚͠İ̷̖̱̜̟͍̖͊̾͐̉͜͠Ṟ̵̯̲̬̞̣̲̖͈̌͊̋̇̋͂
̶̡̳͉̗̹̝̹͔̼̖͍̒͗͂͘͜͝ͅA̷͉̻̤̻̠͕̺͔̲̓͛̊̎͘N̴̢̞̲̽Ķ̵̛̫͓̙͎̹̠͚̽͐́̐̂̓̐̂̋̒̂̐̚͝È̴̛̛̟̲͖͉͉̂͒̊̐̓͝Ţ̸̧̨͎̰̘̭̺̓̋̿̎͒́̉̐̉̄ͅĮ̵̛͉͈͖̤̇͌̄̕͝M̵̦̺͖̫͛̊̋͋͊͒̏̊͌̒̚͝
̵̨̱̳̞̞̻̱͍̜͍̲̃͠V̶̢̪̹͈̜͈̼͓̮͊͐̏̒A̸̛̘͒̾̄̈́͊̀͘͝ͅR̷̻̺͉̫͖̻̱̰̻̦̦̮̻̺̈́̆̊̈́̔̊,̷̺̇͐̔̈̃
̵̺̍̌͒̅̊́̈́̇̚͠
̵̝̪̙̪̗̪̭̖̋̋N̷̻͛͝Ȅ̷̯̝̥̹͔̘̀̎̀̈́̇͑͑Ḓ̴̛͖̗̼́̈́̉E̶̛̗̱̠̭̒͗͂̏͐N̶̙͇͇̤̗̣̱̻̲̻͆̿̆̓̉́͗͑͘̚͠ͅ
̷̧̛̱̬̙̗͈͓̖̘̩̼̖͂͊S̴̪͉͛̃́̀̌͋̿͠I̵̡̧̹͎̭̞̮͇̬̟̭̅̈́̎̈́̌ͅͅR̴̯͎͓̳̰̉̈̀A̸̧̛̺̣͓͚̞͉̤͍͇̰̮̖̽̅D̶̡̨̧̲̟̲͈̙̩͖̙͖͆́̾̍͒͑̋͐͊̈́̋͜͝͝A̶̛̛͙͚͑̽̏͗͊́̉̚͜͝K̶̨̗͚̫͈̟͔͍͍̖̱͈͋͆́̈́̑̚͜͜ͅỊ̶̛̦̣̯̼̣̇̇̏̊̈́͋̏̾̒ͅ
̵̨̥͈͎̹̒̓̉͌͐͐̕Ó̷̢̧̭̝̽͑́͛́́͂͒̕͜͠Y̸̧͚̝̻̹͓̤̝͛̑͋̍̀̐̕U̶͖̠̩̦̲̅̑́͛̀̒̄͑̅͠͠N̵̨̳͖̻͌̆̈͜
̴͇̈́A̵̭̳̼̟̬̜̠̓̀̄͑̒̾̿̕͘͜R̸̻̖̺̄͘K̴̛͍͉̀̏͒̎͑̿̈́̐̔̿̕͘͝A̶͉̲̖͖̬̓̏̆͗̒́́̑͆͠D̸͇̺̮̝̝̯͈̑͂͛A̷̢̺̗̤̖̞͔͍̗̟̍̍̆̿͆̆̈́͛̚͜͝͠ͅŞ̷̡̢̥͕͇̻͚̱͔͑̈̀̄̿̾̈̐͠ͅÌ̵̡̡̡̨̢̼̘͙̥̮̮̣̀͗M̸̢̤̜̰͉̣̩͔̯̄̅̃̀̈̈́͝Ï̵̩̣̊̃̂̌̾͊̓͂̈̈́̈́͝
̶̛̳̲͍͉͖͚̟͇̭̬̥̦̓̌̉͂̏̓̇̊͌̈̓̓͘͜͠ͅȘ̵̱̟̫͇̠̠͛͆̿̽̍͒͛̈́̔̌̃̓Ȩ̸̛̯̹͔͓̜̙̈̊͂͐̒̏̂̒̈͘͘͝ͅN̵̢͙͈͈̠̯̩̬̦̺̮͕̣̬̆
̴̡͓̖̩̝͖͇̻̙̱͉̥͇̺̦̏̌͊̍̈́͒̔̾͆̑͋͗́̚̕S̶̡̟͉͈̱̩̩͚̟̖͎̣̾́̓Ȩ̵̨̧̙̥̝̩͈̺̬̞̻̱͖͔̋̉̌Ç̸͉̦͖̲̻͎͎̗̪̉͊̇̊͌̍M̶̳͈̙̘͈͖̝̻̻͈͕̤̊̋͗́́̏̓̽̈́͐̈́͘İ̷͕͈̤͇͔̿͂̈́͛͆̄̏͌̀͂͠Y̶̢̛̛̭̳̬̜͚̰̣̙̹̿́͗̔̿̀̍͑͋͜͝͝Ỏ̶͕͇͓͕͓̺̳͔͉̭̈̔̐̀͒̽͗́͐̐͘R̶̡̻̺̬̬͕͉̠̬̉̐̐͑̍͜S̵̛͚͕̝͇̲̺͓̯̬̎̏̏̒Ủ̷͖̜͈͔̦͓̭̺̰̹͈̯̯̣N̶̡͔̪͉̖̱̠̬̣͓̺̳̅͂͊̈́͐̄̾̅͗́͝.̶̧̥͚̯͕̼̩̩̳̉̽̍.̶̢̿̐?̶̛͎̦̖̟̞̬̹̙̩̬̇͆”
Bunu dediği gibi
gruba yeni bir anket geldi.
“Bothomet Today at 4:44 PM
Sıradaki?
BoJack - :smiley:
ProjectXD - :rofl:”
Gönderinin
altında yine bu Tepkiler vardı… Bunu cidden yapmak istemiyordum. O yüzden, sandalyeden
atlayıp doğrudan kapıma koştum. Ama kapının koluna dokunduğum an, elimi dehşet
verici sıcaklık yüzünden geri çekmek zorunda kaldım. Kontrol etmek için elime
baktığımda, elimin bir kısmının sıcaklıktan eridiği, ve geriye sadece
kemiklerini bıraktığını gördüm. Acı içerisinde yere yığıldım, ve bilgisayar
ekranına doğru baktım. Kulaklarımda hala o lanet olası Susie gülüşü
çınlanıyordu… Yeni gelen mesajları görmek için bilgisayar ekranına süründüm, ve
masaya tutunarak sandalyeye geri oturdum.
“berdan666 Today at 4:44 PM
[Sansür]…
Ś̵̡̧͎̰̯̳͕͈̉́́̋̀̇̈́̄̒͘͝A̸͍̙͍͖̞̤̾̽̀͗̍̈̈͊̕̕͜͠͝͠ͅN̸̨̈͆̂̆́̈́̀̕͘̚Ȃ̶̗͖̥̟̓̊̓
̴̢̦̈́̓̀̎͊̚̚͠B̷͓̼̦̽̋͋͑͂̏͂̊́̕İ̷̯͕̪̞́͊̈́͝R̵̛̮̂̓̽̋́
̸̧̻̼̂̅͜Ç̸͈͉̞̈́̂͛̈́͛͌̎͒͘ͅA̵̢̜͗R̷͔̥̻̾͌̕Ę̸̥̩̞̖͚̼̭̙͛̉̅̿̌̀̄̊͆̍̚͝ͅN̶̨̧̛͖̲̖͍͉̲̱̣͙̲͓̞͒͛̉İ̷̧̟̻̭̞͙̼͙̥̍̈͊̓̆̽̽̃͒̓̔̒͘͘Ņ̴̥̰̮̪̗̥̖̔͂̽́̇͘
̴̯̰̤͚̰̓̑̄͗Ỏ̵͍̼͎̙̝̯̥͔̜̩̟̼͑͑̊͒̾͗͆͆̅̐͜͝L̶̳̙͑̊̾̀͆̈́̆Ṁ̷̢̙͔̗̯̻̅͛̀̀̍̍̈́̓͜A̶̡̹͉̜̭̞̩͈̻̻̻̳͗̎̂̅̾D̵̢̪̹̟̣̣͎͉̋̈́̒̑͗̒̚ͅI̵̫̲̮̗̘͍̝̟̭̒̉̚Ğ̷̨̛̤̲̹̞͍͖̪̠̩͆͛̌̈́̏̔͊̑̂̋́̉̋Î̶̛̛̝̠̘̼͋̇̈̔́̅͊̈́́̓N̸̡̛͚̩̞̠̪͖͚͖̟̖̰͖̈́̏̾̽̔̀̔̈́̒͘͝͝͝I̵̘̜͔̜̭͖͚̱̬̠̝̠͑͂̀̈́̾͗̉̿́̍̃
̶͕̾̎̽̅̂̈́͐͌Ö̸̱̠̭͎̦̦̗̝͌͜Ģ̷̧̡̞̬̙̼̳̘̣̗̞̆̀̏̃̆̄͊͂͑ͅͅR̸̩̗͖͓͓͚̰̲̣̲̀͆͋̆͠ͅȆ̶͖͕̣̠̗̬͈͎̪̐͐̂̃̒͐̓̌̊̈̇̔̈́̚T̷͉̫̮̝̅̄̎̀̈͑̍̂M̶̛̗̑͐̉͛̚̕͝Ë̴̞̜̭͉̤̹̟̥́́̈́̈́̀́̇̍̏̀̌͜K̸̢̢̻͔̺̼͎̮͍͍̦̬͋̅̈́͘͝͝
̴̨̳̲̮͉͓̰͇̘̪͔̾̏̂̈́̄͒̎͋̏͝͝İ̵̢̦̦̯̯̏̀͂͗̄͆̈́͌̾̅Ç̴͇͇̥̥̯̙̮͒̌İ̸̧͕̤̻̳͇̩͙̲̘̓̓̐̏͊̇̈́̃͊̈̃̕͘͝͝Ń̴͇̖̱͉̜̯̆̀̔
̸̡̠͓̺̦̻͕̜̹̘̓̃̒̏͗͆̐̽̏̅͆̍̋̽͑͜D̶̼͔̞̭̟͕̱͎̏̽̈́͗̓͘͜Á̴͎̩̰̮̦̳̩̺͛͌̿͐̆̾͝H̴̤͇͕̼͙̱̰̟̗͎̰̥̑̒͌͗́Å̵͚̜̭͈̘͗̽̇̾̏̂̇̂͝
̸̛͈̬͍̘͂̎̀̃̏̚N̵̮̗̺͎̎̓̔̆͗͋È̸̡͇̥̩̳̖̱͇͈̻̼̪̺͚͎̐̐̾͂͌͛̑̐̀̆́̏
̴̧̢̮̗̟͈̬̙̐Y̵̨̡̛̛̫͈̳͋͛̋̍͗̔̎͐̂̊̿̕Á̶̡̯̜͖͈̜͍̰̗͔̣͒͗͐̂̾̄̏̿̓͂̚̚P̵̖̫̰̙̪̝͗̃̓͂̉̈̎͝͠M̸̡̢̗̥͙̦͍͎̱͙̣̱̘̖̲͛́̀̎̈́̎Ã̴͈̹̳̩̹̜̻̀͗̓̓̿͌͠L̷̩̇Į̴͕̯͔̙̯̲̻̯̀̆̒͑́̂̅̇̚͝͝Y̷̫̜̯͗̄̃͐̎̒̑̏͛͘̚İ̷̝̠̓̈́͂̓̃̽̅̓͛͑̾Ḿ̶̨̫͖̻͇̙̫̪͎͖͍̥́̓̅̈́̈́̓̿̂.̴̩̦̘͚͎̏͑͑̏̾̾͋.̵̛̻͚̟̪͓̝̝͗̿͝?̸͈̪͕͓̐̏̍̃̅͛̀̽̿̀͝͝
̶̨̨̥̩̰̲̼̝̮̏̆́̏͝B̶̰̥̟̲͉̫̫̺̭̫̠͇̏͒̕͜͝ͅE̷͎̺̎́͋́̾N̸̞̼̫̝̰̤͉̲̤͉͍̑̓̉̀̓̀̔̈́́̈́̓́D̶̢̦̮̗̬̗̝̖̰͉͇̹̭̞̹̽E̷̩̠̱͙̠͎̼̣͈͔̰̠̣̳̻͂̇̚͘͘͝Ǹ̵̺͖͛͆͋̌
̷̰̰͎̳̻̣̗͊̽̆̊̈́̚̕ͅS̷̢̞͇̞̺̳̀̕Ḁ̷̧̧̧̺̞̼̱͍̳̱͓͆͗̐͂̆̐́͆͘͠N̸̡̦͔̟̱̘͈͎̯̼̹̙̈̇̀ͅÃ̴̦̲̰̪̬͇͓͕̼̐̿̀͐̓͋͌͝͝͝
̵̢̨̞̮̄̿̄͂͜T̷̡̡͚͉̫̰̯̼̰̬̎͜Ã̴̫͎̘͈͍̜͖̬̙͕̙͋̌̿͒̓͑͊̋̃̓͘̕͜͝͝V̸̡̡͚̯͈̳͎̰̙̖̙͍͕͍̆̀̾͆̆͐̍̌͝͠ͅŞ̵̼͕̖̰̣̞̃͛̽͑̄͘͜İ̸̛̠̹̮̥͉̜͚͇̤͙̞̐̈́̀̕Ỳ̷̩̒̀̓̈́̾̾̀̑͘͝͠Ȩ̶̧̰͖͇̯̘͇̼̻̮͕̦̂̀̆͂͠ͅ:̶̯̺̣̳̼̭̼̓̑͛̂̒̑̓̓͗̅̒̚̚͘
̶̢̬̯̬̫̘̞͈̪̟̊͆̌̌̌̄̊͆̔͂̔̑B̷̰̟͉̖͙̝̀̎̏̿͆͗͆̍̇͘͠͝ͅE̶̡͇̠͖͉̪͖̖̳̅̂̀́̊̓͝͠͝͝Ṅ̵̨̥̰͗͊͛̿̍̽͆͒̀̓͗̓͘İ̸̢͚̞̣̑̑͆̇̎͌̓̍͒͛
̵̠̰͕̞̩̗͇̣̱́̒̄̂̎̔͘͘͠Z̸̢̙̹̲͓̯̩̞͍̥͍̤͕͔̀̓͂̔͘̚͜͝O̸̻̰̖̝̜͒̆Ŗ̴̙̤̬͎͙͖̳̥̻̗͛́̋̒̋͂͛̓́̾ͅĹ̸͚͔̠̖̈́̈́͋̃̆ͅḀ̸̱̝͍͙͇̰̇̈́̅̀̐͂̔́͋́͆̎̀̃͝ͅͅM̶͓͛̃̇͗A̸̡̛̠͉͇̲̮͍̭̙̰̟͇̖͕͌̏͊̑̀
̸̡̩̼̗͎̤͑́V̸̢̧̤̮̭͉̜̙̥͕̖̩͕̳̏͌͗͌͂̈̕Ề̵̛̫̥̻̹̞̺̽̒̇͆̿́͛̉̑̚͝
̷̺̤̓̋̈͌̂͝͠S̷̢̼͖͖̣̠̙̝̑̑̄̐̈́̎́̊̐͋E̴͚̖̞̲̥̼͕͗͊̾̿̈̈́̕Ḉ̸̩̘̝̓͂͗̌̈́̉̉͠İ̶̢̛͎͎̻͇͊ͅM̵̦͚̬̺̰̲̞̟̘͔̝͍̘͒̇͒̆͋̾͋͆͛͒̎͝İ̵̟͈̱̂̇̐͗̅̚N̵̘͔̿̓̐İ̴̲͔̣͂́͠
̴̨̧͈̼̦̳̮̈́͌̒̍́͗͠Ŷ̴̠̣̺̩̰̗͔͔̃̆͂͋̑̃͜ͅA̵̢̡̜̗̞̦̮̎̈́͊̽̀͜ͅP̶̢̡̩̝̤͔̭̭̅̓.̷̭͈̮̹̣̮͔͈͈̖͔̙͊̍̀”
Bir insanın canını tehlikeye
atmak istemiyordum. Ama eğer bunu yapmasaydım, berdan666 beni parçalamaya devam
edecekti. O yüzden korku içerisinde yarısı parçalanmış elimle BoJack’i seçtim.
Seçtiğim an gruba yeni bir link atıldı. Yine linkte daha önce hiç görmediğim,
ve kavrayamadığım harfler vardı. Yeniden Susie kahkahasını duydum, link kendi
kendine açıldı ve daha önceki gibi tüm ekranı kapladı. Yayının ismi “Hain” idi.
Bu sefer manzara bir okul koridoru yerine bir savanda idi. Ufuğun sonunda güneş
yavaş yavaş batıyor, ve savan’ın yanındaki denize morumsu bir renk katıyordu.
Yerde yine genç bir adam vardı, ama bu sefer bunun kim olduğunu biliyordum:
BoJack isimli Sonic Ekibi üyesi. BoJack’in tepkileri Seto’nun tepkilerinden farklıydı.
Meraklıca etrafına bakan Seto gibi çevresine bakınmak yerine, BoJack aniden
yerinden fırlayarak bu ortamdan uzaklaşmaya çalışmıştı. Ama her zaman olduğu
gibi, ne kadar koşarsa koşsun bu lanetli toprakların sonuna ulaşamıyordu.
Dakikalarca durmadan koşmuştu. Hava yavaş yavaş kararıyordu. En sonunda
yorgunluktan yere yığılan BoJack, umutsuzca yere bakıyordu. Tam bunun olduğu an
yeniden o şeytani ses hoparlörlerimde yankılandı:
“Y̷̰̙͔̰̪̘̞̯̖̣̺̤̣̲͐̊̌͠͠Ę̷̼̪̣̥͈̤̬̠͙̖̳͎̜̬̈́͒̈́̍͑D̴̠̝͙͙̝̙͕͔͕̠̹̝̀̀ͅİ̸̡̡͇̜̳̭̲̩͔͚̹̬̍̈͜Ğ̷̞͓̠͖̏̒İ̸̬̣͉̯́͂̀͂̐̌̽̽̽̎̕͝ͅṈ̴͇͉̣̱̦̰̻̈͊̀͑̒̊̀́̽͆
̵̡̛̛̣͙̟͓͛̽̅͋͌̔̀̓́̀H̴̞̲̤̯̃̌͑̉͆̏͘Ǔ̶̢͙͔̯̯̙͖͂̅͘R̵̡̢̨͈̱͎͕͈̝̪̙͖̕M̸͈͕̠̘̣̤̑̀͒̽̆͝͝A̸̡̡̨̛̲̫̪̠͉͚̲͔͍͕͍̒̌̀̏͊́́̔̾̐̐͌͝L̸̼̗̖̟̻̼̯͚̱̔̆͑̎̔̋͌̑̈́̿̚A̷̡̡̱͓̳̩̹͈̥̲̦͇̣̣͈̓̿̀R̷̛͈͇̂͐͝
̷͙̰̦̪̬̬̯͈̻͙̻̽̅̀̃͒̋̉̌͂̀̕̕̚͝ͅB̶̢͗̈̏̏̏͂͝İ̷͇̩̩̠͖͚̥͓̆͛́R̷̢̭̻̱̳̦̙̘̲͕̫̩̲͊̾̎͌̆̑̇
̷͖̜̖̹͇̘͂̆́̂̉̍̆̾̐̆͌͘͠G̸̙̱̻̖͍̩͓͉̲͉̾̓̽͊̂̈́Ư̴̲̺̺̻̈̈́̑̎̅͆̅̊͑͊̈́̌̽̔͝N̵̡̞̰̳̮̗̮̥̘̙̖̹̅̌̏͂̉̐̑̌͝͝
̵͉̯̰̹̿͆̽͂͊Ș̵̡̲̟̯̞͍̝͚̹̮̇̏̂͜͜Ę̷̜̘̜̠̜̟̲͑̆͛̿̔́̐̑̆̈́͘͠ͅŇ̸̹̞̹͇̅̅̀͂̌̍̔̀͗̑İ̸̛̠͍̜̩̦͖̻̤̼͖̺̲̏͜
̵̢̠͙̝͈̲͔͚̽̅̾̾̈́T̶̤̤͚̻̤̺̪̫̗̠͙̩̻̯͔͐̌͗I̷̖̻̜̭͇̼̼͈̟͉̜͍͖̘̙͆͋̈̏̓̄̈́͘R̵̨̧̲͎̖͔͉͆̿̿͑̃̓͊̃͘ͅM̸̰͂̈́̈́͊͆̃̔̄̎͘͝͠͝Ą̴̰̄L̴̢̛̛̛̫̠̟͙̙̺͉͐̈́́̾̀͋̍͝͝͠͠A̶̢̛̻͓̪̜̗͕̦̜͕̙͖͙̋͂̓̈̉͊͂̇̀͜R̸̨̢̬̣͖̲̺̭̞̬̺̉͊̈̄̌̔̾͛͊̏͋͘̕͝͝,̴̨̧̨̧̠͍̪͓̲̹̜̟̳̼̗͆͝
̴̞̽̌͐̀̌͠B̴̡̛̮͈̫͂̾̈́̅͂̄O̶͈͚̖͍͈̟̝͚̰͍͔̙̪̟̞̔͆̒̄̔̌̏͋̕J̶͍́̀̄͛̋̋̇̅̀̿̚͝A̷̱̗͚͉͚͒̊͑̇́̐C̷̯̻̹̑́͊̓̽̓̈͌̐̊̇Ḱ̶̫̱̣.̴̢̦̠͓̈́̌̽̇͊̄͑̊̊̆̃̋͌”
Bu ses geldiği an
ekrandaki görüntü değişti. Muhteşem manzaraların yerini, ceset dolu korkunç bir
görüntü aldı. Onlarca, hatta belki yüzlerce ceset vardı. Ama üç ceset,
diğerlerinden farklıydı. Çünkü yeşil dikenlerin üzerinde tıpkı çarmıha gerilmiş
gibi duruyorlardı. Bu cesetlerden bir tanesi kahverengi saçlı, parçalanmış
yeşil ve siyah bir mont giyen ve bir eli ile gözünü kaybetmiş bir genç, bir diğeri
tuhaf siyah-beyaz saçlara sahip olan ve kafasının ortasına devasa bir balta
geçirilmiş bir adam, ve diğeri ise orta-yaşlı kanla kırmızıya boyanmış bir
beyaz “cellat” kıyafeti idi. Bu kişiler de kimdi böyle!? BoJack da benim kadar
korkmuş olmalıydı, çünkü bu üç cesedin tam tersi yöne koşmaya başlamıştı. Koşarken
önüne yine Muhammed Ersoy’un kılığına girmiş o varlık çıktı, ve BoJack ona çarptı.
“Berdan”, yeniden kahkaha attı ve havada yüzmeye başladı. Elinde yine o tuhaf poşetten
vardı, ama bu sefer yarısı kırmızı bir sıvı ile doluydu. BoJack, Seto gibi
ağlamak yerine sinirle ona vurmaya çalıştı, ama fazla yavaştı. “Berdan” yeniden
alay edercesine onunla konuşmaya başladı:
“Ý̶̟͎͓̠͖̼͓̗̺̥̘̲̦͉̜̓̊̃̓͑̔͝͝E̶̡͈̯̤̮̭̟̜̥͍͔̻̘̺̾́͗̅͝N̴̡̛̛̞͉͍͚̥͕͍͖̊̇̊͊̔̀͂̓̕̚͝͝İ̶̧̢͉̺̼̫̫̣̻̮͕̯͗̓́̋̕ͅ
̵̛̻̬͙̺̣͔̺̲̭͔̭̱̣̻̐̔̇͑̀̏̒͘͜Ṯ̶̬̘̘͎͚̹̯̳̯̼̦̓ͅA̶̖̯͍̬̤͍̘͍͖̥̘̭͚̻͆͐͂̐́͐͒͑N̴̢̡͈̦͓̠̩̪͑̆̈́̎̄́̓́͗̊͒̐̇͗̕Į̷̛̝̜̱̣̙̈́̓̽̓̒̓͂̈́̌͌̿̅͘͜Ş̵̢͎̱̣͓̱͍͇̪̭̿͊̆̂̍̓͠Ţ̷̘̘̭͎͉̯̜̑̓̂͐́̇̈́̍́I̵̤͉̞̺̐͗̈͐̑͆̾̊͝ͅĢ̸͙͓͍̼͖͓̺͙͇̖̼̣̆̑͒̀ͅI̶͚̟̪̼͚͕̘̓̍͊N̶̡̨̛̠̦̺̗͉͉̪̥͎͖̆̿̒̇̍͝
̶͙̹̹̮͕̅͊̀̾͂̈́̊̓͋̄͝͠B̵̡̢̡̛̩̣̯̥̭͓̺̞̣̟̰͐̓͑͛͂̐̾̀̈͝͝ͅİ̶̧̱̲̙̈́̓̒R̶̡̡̬̖̙̤̗͉͚͖͚̤̱̖̍̑͐͛̈́̓͂̕İ̷̛̦̞̝̲͍͛̾̆̀͒͂̐̅̒̉͘̕͠N̵̡̧̖̤̰̼̘̙͎͕̦͑̾́̎̑̓̇͑͒̒E̸͎͈̺͓͓̣̥̺̯͕̤̖̽̅̉̽̉͝͝
̸̨̢̨̨͙̠̜̞̫͖̣̱̝͉́́̀̽̓͘͝͝Ḇ̵̧̢̡̛̲̜̜̖̞̝͚̱̺̩̾̒̉͋̓̓̑̂̋̏̈́͆͠Ö̷͉͚̪̲̣͈̠̜̗͉̯̏̓̑̀̉͂̑̊̿̒̑̐̔̚͜͝ͅY̸̖̪̥̾̔̈̍͑͂̚͝͝͠L̸̽̽͂̈́̃͋̽̒̽̌̊̆͘͠ͅE̷̳͕̅̏̈́̾̕͝
̴̧̟̙̳̙̜̺͇̙̀̆̋͌͋̐͝͝Ṃ̷̧̟̰̯̣͙̱̫̣̰̞͗̍́̀͛͛̌̑̚͜İ̶̛̘̓͆̀̔́͂̍̈́͐͆͘͠
̴̧̞̮̭̻̦̣̘̟̺͉̻̣̊̏͆̈́͗͒̕̚͘͝D̶̤̦͙̦͍̮͙̀̾̈́̾͑͊͊͘Ą̶̖̙̤̪̩̻͖̦͔̐̽̀͆̇̾̎͐̚͜V̵̛̬̥̓̓̅̒̐̏͊̉̈͐͠͝R̷̛̛̞̩̲̲͓͓͇̲̮̪̗͖̣̰͖͐̎̌̓̔́̂̈͛͛̂̚͠A̴͍͆̈N̵̨̧͍̖̣͉͓̹̪̎̈̿̀̾̃̿̌͌͑͊̕̕͠͝I̷̢̡͓͕̱̞̮͚̺̣̩̳̋̾͛̈̀͛̕͜͝Ÿ̷͍̙̬̫̜̤͓͇̯̖̜͓̙̇̿͌͘͜O̵̢̢͈̩̥̼͈̥̰̩͑̈́̊ͅŖ̵̧̹̝̟͔̻̦̈́̌̀̆͂̋͒̓̉́̍̃̇S̸͇͂̄̚U̷͔̪̻̖̞̱̖͎̱̭͗̈́̊͜Ņ̷̝̼̱̟͚̹̮̜͛̂͒͌̀,̷̢̛̙̻̺̹̮̠̤̙͔̃́̉͒͒͐͒̿̚͜͝
̵̧̟̫̣̥̮̳̼̰̬̣̂͋̉͊͒͆̓̀̈́̕̚ͅB̶̡̨̙̩̠͊̉̔̒͑̑̕O̵̧͖̹̤̭̫̹̜̫͌̅̅̏͊̂̇̉͂͂̾̉͝J̸̨̧̠̜̠͎̻͕̞̇͑͊͗̀̃̂̽͊́́̑͘͘̕Ä̴̟̞̞̬̠̭͚́̆̈́̅̊̕C̷̢̡̡̪̱͈̻̭͚̋́͜ͅḰ̴̡̡͙̫̞̼̩̹̺͕̭̈́?̷͎̀̽͋͊́̍̉̓̀̑̏̔̈̕͝
̷̧͙͙͚̗̖̜͈̞̫͍̮̔́͝͝ͅK̴̝̼͈̥͙̞̙̎̎̓͑̄̂̋̔̑İ̴̯͖̮͎͉̀Ḿ̶̯̜̣̯͙̎İ̴͕̟̮͙̌̀̌͝
̶̯̜͈͔̂̓̀͆̀̽͐̄͆̄̆̽͘͝K̵͚͎̜͗̂̈Ǎ̴͚̤̞͑̎̈͜͝͝ͅŅ̸̢̤̥̥̫̦̫͙̲̤̼͍̆͗͒̈́̈́̋̍̏͊̀͒̓̚D̸̛͉̱̣̤̉̆͜Ỉ̶̧̟Ȑ̴̡̡̞͖̟͚̙̠̖͕͍̼͙̄̋̔Í̶̗̥̗͇̃̂̃̓̽̇̚͝ͅỶ̶̭̜̝̺̀̓͗͠O̸̠̠̜̥͉̘͈̩͉̭͋R̸̹̥̥̬̺̗̂̆̏̒́͝Ȕ̵̱͖̰͖̠̩̼̔̎̈M̴̡̙̲͚̯̳̞͖͔̫̻̂̈́
̸̳̞̼̹̱̿̎̇̀̅́̑͂̍̍͑̔̚͘̚ͅK̸̢̨̧̰̘̻̪̖̼̯͕̱̣̱̓̄̀́͋̒͌̀̀̋̈́ͅİ̴̩̱͔͆̄̀́̓͛̌͋͜͝.̶̨͎̱̮͈̤͑̑͗̀̓̓̐̆̈̈̄͑͌͘͠.̵̨͚̞̬̣͎͎̹̟̱̳̮̓̊̋̂̉̂͝.̸̛͉̹͈͉̞̗̝̜̦̬̅̀̔̈́̈́͗̿̋̌̌̀̕͝͝
̶̫͇̋͌̍̐̈́̾̚͝S̶̥͈̞̙͒̏̚E̷͖͉̘͚͉̎̍͌͐̅̀̇̔͝͝N̷͉̓̅̈̓͜
̶̢̫̭̯͕̳̂͑͠B̶̨̢̠̙̺̠̫̲͕͓́͜E̵̥̳̼͕̲̲̒͛̓͜Ņ̶̯̼̫̰̼̍̒̀̋ͅḬ̸̧̛̼̪͈̖͇̲̖̟̼̇̽̊͌̿̄͐̈́̋
̵̡̧̗͔̼̲͉͇̂̆͒̀̋͠Ç̷͚͉̬̈́̀̅̀̇̇́̿̕͠Ỏ̵̢̨̘̲̝̭̜̣͛̎K̶̦̥̠̬͌
̶̮̪́͒̄̈͝͠İ̴͖̩̭̗̤̹̖̖̲͐̀́̄̏̈́͘͠Ỵ̴̢̖̱̱̓̐́̏̔̿̑̾̓̿͝͝ͅİ̶̢̛̙̰̋̍̍̽
̷̙̝̩̤̦̖̞̟̯̏̍̏́̊͒͗̔́̌ͅͅŢ̴̡̧́̋̾̆̀͝Ả̶̧̘̬̝͙͔̤̞̞̻̩͓̾N̴̰̉̊̕I̷̟̬̠͇̯̳͔̟̞͒͆͌Y̴̜̱̝̤̠͗ͅỎ̵̰͓̝̩̳̀̄̎̐̉̈͛̔̃͆̊̾͠R̶̜̭͔̦̤̆̆̋̈́̒̏͝Ş̵̜̼̥͇̞̟͚͋͊̌̀̂̇́͛͠U̴͉͔̺̺̫̟̮͊̑̀̕Ņ̷̢̛̬̭̭̞̻̝͚͖̱͍͕̅̉̀͆̏̈́͠,̷̡̨̛̪̖̦̠͇̬̣̱͓̖̝̮̌̏̃̅̐̈́͂̈́͝͝
̴͎̈́̄̍̿̔͊͊̽̿̃̃̀̕͜D̶̨̯̝̘̩̝͊̓͒̃́̓̐̊̉̔E̵̳̘̠̝͗̅͆̅͘͝Ğ̷̛̱͉̯̗̺̗̪̣̺̭̺͐́͐̓̐̽̎́̀̿͠İ̴͎̤̈̑̇̑̐͌̒̍͛͑L̸̝͇͇͇̯͙͌̌̇́̂̏
̸̢̩̫̣̬̳͌̐̆̚͜͝͠M̷̙̪̘͕̿İ̷̱̣̤͎͚̟̺̟͕͇̏̎́̽̽̂͑͋̏̂͋͑̊̍͝?̴̢͕̜͕̖̳͓̱̬̲̯̅̍͐̌̕”
BoJack, öfkeyle bu korkunç
varlığa bağırdı:
“SEN KİMSİN LAN
ŞEREFSİZ! DERHAL BENİ RAHAT BIRAK.”
Berdan666, yeniden bir kahkaha
patlatarak ona geri cevap verdi:
“B̷̢̖͍̜̯̗̮̗̬͈͙̼͍̔́͐͌͘͜Ę̸̛̫̺̭̜̺̹̤̲̞̯̜̠̤͛͛̓͛̋̽̎̿ͅN̴͙̦͖͙̗͇̠̪͉̦̻̬̤̺͐İ̶̧̺̲̺̺͔̥̲̭̅̑̒̍͋͆̿̇̌̚͝M̶̡̫̥͕̯̩͓͇̏̇̐̈́
̸̧̞̌̌̓̉̍͌̍́̍̂͂̒̓́͘K̴̪͛͊̌͂̑͆̑̀͌̌̀̂̽̚͝İ̸̛̳̞̩̲͗́͊̽̆͒͋̑͘͜M̶̛͉͈̻͎̫̿̔̂̎̂̊̀͠͝
̷͔̝̣̘̞̙͇̹̗̿̊͋́̈́̇̎͂̍̈̏͘͝͝O̷̭͍̱̺̩̖͂̂̚L̶̢̛̤̞̱͆͗̑̀͐̂̄͑̎͘͠Ḍ̸̑͆̈́͗̽͗͌͒Ù̴̡̢͚͎̦͙͔̩̘̘̏̒̔̿͂͌̋̅̾̄Ģ̷͙̦͍͓̮͇̆̑̈́̃͝͝Ǔ̶̡͖͚̝̺̙̯͎̺̬̟͚̩̾̃̔͒̊̋̑͜ͅḾ̷̳̺̯̠͈̞̜̪͐̃͆͆̓̚U̵̧͙͔̒̈́̈̒̒͘
̸̧̡̤̳̤̎͒̊̐͝Ç̷̨̡̧̳̹͙͈͈͚͍̼͉͆̈̈͐̀̋́̀͗̿̑̓͘͘͝O̸̮͂̃̓͑͛̿͆͆̏͋̆̆̓K̵̢̳̱͎̩̠̤̹̘͓̉́͆̋͛̔̂
̵̙̰̞̪͓͔̗̥̤͍̞̜͋̀͑̈́̐͑̈́̄͋̎̓͝İ̸̳͇̻̻́̾̈́̆̍̃̊̃̋̊Y̷̜̘̯̥̯͉̥̭̹̹̩͑̾̐̌̄̄͐̚̕İ̷̢̧̜͔̯̥̪͖̭̈́̌̄̕
̵̨̘̳͎̩̞͉̮͉̬͚̭̩̻́̆́̀̒̎̕͝͝Ḅ̷̹̮̙̯̆̽̍͛̆̔̀̌̚İ̵̧͕̰̃͋̏͂͋̀̄͊̊̄͛͋̅̚͝Ļ̵̼͈̞̞̖͎͍̲̞͛̈́́̈́̄̀̅İ̴̢̢̩̖͙͍̥̦̩̜̜̤̉̃̊̿̐͘͜Y̷͉͋̈́̂́̈́O̷̢̯̥̙͕̥̩̊̈́̇͆̿̑̀R̸̡̨̠͋̀̈́̈͒̈́̓̈̑͝͝Ṡ̴̢̡̡̞̘̜̙̓͐͒̂̉͘U̸̙̭͎͕̟̭̿̉̇͘N̸͇͍̙̹̰̺̺̼͕̗͆̌͂̏̄̋͗́̊̌̍͝͝.̷̛̮͍̹͓͚̼̥̼͙̰͕̀͗̈͂̓̆͆̏͜͝
̶̨̢̟͙̠͎̫̥̞͙͔̲̩͔̉̔̈́͒̊́̏͛Ḩ̵̣̤̅̎̐̿̕͝͠ͅȨ̸̖̬̫̱͚͖̫̔̂͒̉́̀̈́̂̍͜͠͠͝H̵̛̹͇̹̝̏̾̇͂͂̒̊͝.̵̢̯̱͕͔͈̼̟̅̈́̀̐̒̉̓̚͜
̵͔̰̤̙͕͚͎̫̹͇̼̀̓̈́̽͝B̴̰̟̙͙̒̈́́͌̈͝U̵̩̯̮̥̞̒̏͘̚Ŗ̴̧̼̼̠̩̓̈̿̄Á̶̡̢̟͚̤̻̤͔̹͎̝͎̖͙̪̂̾͒D̷̩̤͚̝̘̏̾̒͠A̸͍̒͂̈͗̐̓̎̌̍̅̏͐͘
̶̻̙̖̝͉͑͂̀̿́̓̏̔͠͝C̶̪̗̤͎̳̦̝̖̖̈́̏̽̄͘͘͝͠͠İ̸̹̠͕̘̱̈͂̒̾̉̚͠Ḓ̸̫͎͇͈̖̺͈̫̥͍̅̌͑̂͝D̷̡̨̲̮̯͓̻͕̤̦́̇͛͌͗̿́̔͒̈́͘͜͜͝E̷̡̼̳̻̻̠̺͕̞̬̱̟̿̅͒̋̓̇͒͠N̸̫͓͆̆̔̎̏̋̈́̋̒̑̃̈
̴̨̼͈̻͎͉̞̤̥̗̰͛̅ͅM̶̢͇̼̼͕̞͈̯̱̦̘͒͑͠Ü̸̙͍̩̹̫̟͑́́̀̅̔͑͋̂͑̃̕Z̸̡̧͙̑̔͆̎̽̎̚A̸̜̺̩͓̭̗̾K̸͚̳̱̜̭͓̩̯͍̽̊̽̅́̀̏̓̆ͅḚ̵̡̤̾̾̎̊̈̔̓͜R̷̨͚̩͚̯̠͔̲̀É̵̠̪̞̔̑͊̀͑͐͛̌͂̅͝ͅ
̸̢͓̮͔̱̱̺͇͎͎̈́̇̅̈́̄̉̍͐̇̕͠Ȩ̷̛̞̲͇̥̗̼͔̠͚̩͔̩͛͗̔͂͊̋̆́̑̏̑̕̚͜͠Ţ̷͖̩̯̯̙̙͛͛M̴̨̢̢̟͓͍̓E̶̡͓̘͕̤͎͍̰̳̤͖̝͉̒͌̄̿͒͋̈̒́͌͜Y̶̢̨̨̗͎͙̻̗͓̐̅͗͜͝Ę̶̜̻͉͋͌͊́̽̂̾͐̇̎
̷̤̱̌̋̎͊͑̊͌́́͒̕͝L̶̢̗̙͖̮̞̟͙̅͌͗̎̈͑͋͗̎͐͂̚̕͘͠Å̵̼̐͊̌̚Ÿ̵̬̲̩̥̮͜I̵͕̭̦̳͋K̷̨̳̪̭̙̪͙̗̪̞͔̗̘̈́͋̊̏͜
̶͚̯̱̗͕͓̤͍̣̺̠͍̪͈̃̇̄͌͂̿͆̇͌̚̕͘͠Ķ̴̤̝̞̭̟̖̠̜̦̬̽̋̄͐͜İ̵̮͎̻̈́Ş̵̬̦͕͋̔̏͜͠İ̸̬̻͉̘̳̪̳̥̠̲̔̀́̑̈̓͂̾̀̈́̕͝N̸͖͖̲̥̤̗̈́͂̐̑͘͜İ̴̧̜̣͍̰̹̲̦̩̞̥̥̻̲͋̒̊̈́̄̎͑͛͒̇̐̈͊̊͝Ń̸̨̥̘̦̖͔̙̩͚̮̜̌͗͛́̅̊̂̅͝͠͝
̵̥̞̙̲͓͕̗͇͗̒̈́̒͘S̸̘͎̺͕̹̯̹͆ͅÈ̸̡͕̦͕̖̒̾̂̾̊̏̎͆̐̂̒̓͠͝N̸̢̧̤̳̙̘͇̭̥̖̮̹̎͜
̴̡̨̟͇̣̥̠̹̯̰̰͓̹̼̃͆̄͘͜O̸̢̠̱͎͒́̃̿̾̉̋̽̽͌̑̑͆͝͠L̷̢̡̬̟̩̳̝͈͋̽̑̀D̴̳̖̫͉̀̎̔̚͠ͅŨ̷̧̡̫̞̤̝͎͍̣͇̞͖͇Ğ̶̡͇̞͙̙͎̲͖̲̣̑͆̏̓̀͆̅̀̿̽̒͊͐͌̚U̶͙̺̿̂̔͒̉͊̓̑̚͠Ǹ̴͇͐̂̏̌̔̀͗̄͘̚U̸̢̗͕̟͇͈̰̹̱̜̽̓̊̎͌̓̌͆̍͊̉̾͝
̶͇͎̈ͅM̸͎̭̬̻̤̖͉͇͈̥͖̦̼̟̔̈́̍̌̍Ȕ̴̗̫͖̞̿̈́͒̐͒͗ ̶̼͖̠̭̪͇͓̦̜͉̬̉̾̂̾̓͐̓͋̓̈̚S̵̪̫̝̬̹͔͈̻̥͈̖̒́͑͘͜ͅǍ̸͔̲̳̹̫̊̌̕N̴̢̢̛̬͚̬̻̻̯̥̲̗̱͓̗̝̓̎̈̀̎̎̒͑̆̄̀̽͌̓I̷̢̹͍̰̺͎̗͙̼̯̬̥͉͑̈́̅̀ͅY̴̡̨̝̻̖͉̻͚͉̌̈́͆͆̃̅̿̓̅̇̅͂͠Ō̷̫̯̻̟͉̩͑̉̉̀̐̑̒̽̅͝R̵̨̭̥̻͕͈̖̞̺̝̦͐̅̇̕̕S̸̞̩̞̫̣͉͚̪̮̉͐̑͒͗͒͗U̸͉̥͉̱̤̝͔͈̤͆͋̏͒̉̕N̶̛̥̩?̷̦̏͌̆̅͋̎̽̅́̆̾͒͆̾̕
̴̨̮͈̥̞͂͌̈́̊͂̋͒̆̚ͅN̵̨̻̫̘̟̼̼̳̗̠̖̲͎̝͆̉̈́̓̋͋̀̇̾ͅĚ̵̢̧̞̖̗̑͊͑͗̽͒̾͜
̵̨̡̨͓̞̞̖̤̱̙̥̑͊̆͆̒̽̃̎̌̐͠͝Ķ̴̡̨͈̩̹͎̬̼̓̃͑̌̑͒͑͑͆̓̕A̴̞̟̬̱͙̳͍̓̏̋̏̈͑͆̎̒̆̕͠͝͠ͅḐ̸͈̠͓͔͇̜̍͊̍̇̔͌̔͊͜͠Ą̸̖̟̭̭̯̞͓̬̞̳̜̀Ŗ̷̠͇̥̦͕̤̼̝̟͗̍̽́͜
̸͓̞̬͎͘D̵̗͐͒̅̐͒̃͒̀A̵̧͍̺̮̱̭̣̯̻̺͈͔̺̍̍̌̈́́
̷͚̦́̈́̾̂̑̂̊̔̃̏̓͆̋͘ͅĄ̸̡̜̞͇͕̔̈́͋͜͠C̴̢̰̣̤̥̪̤̘͇̤̞͖̘̜͆͂̎̽̋̍̈́͋͂̕İ̴͓͋͒͋́̄͆̍̃̉Z̶̛̪̱̤̳̳̺͐͗͗͌̋͊͛͒̅́̓̕͘͝S̷̡̛̩̟̜̫̲̰̙̩͎̳͓̻͑͑̒̊̃̈́̾̂̓̉̕͘͜͠İ̵̡̤͙̳̱̬͎̳̀́̃͗̓̆̆͠ͅN̸͉̣̞̈́̌̽̊̔̋̋͐͌͐͒͗͠.̸̡̰͓͖͓̭̻̯̽̎̏͛́́̿̂̂̆͜”
Bunu duyan BoJack, bağırarak
havaya zıpladı ve Berdan666’ya vurmaya çalıştı. Ama doğal olarak, ona
yetişemedi bile ve yenilgi içerisinde yere yığıldı.
“B̵̪͚͌̿Ȧ̷̧̖̜͔̠̘͈̫͕̮̱͈̘̫̌̎͑͛̊̍̒͐͘Ň̷̜͈̥̤̼̖̰̈́͌̈́͜A̸̛͓̠̲͚̯̲̒
̵͍͍͉̱̊͌̔͆̓́̃͌̂̐́̽̔Ç̵̨͈̫̑̔͌̿̅͑͆͌̚İ̸̛̪͍̰͉͕̖̳̈́̎͆͗͑̓͆̂̓̑̚̚̚D̸̟͝Ḑ̴͖̱̯̥̮̥̘̙̗͖̊̅̏̍̌̽͋̇̀͊̓́̉Ę̴̡̹̘͚̤͔͔̲̝̿̀̊͊̎͛N̶̠͎̈́̿͑͝
̸̯̼̱͇͐͒̍͐͆̍͆͘Y̸͎̮̼̖̼̗̦̟͎̙͉̎͒̇̃̊̐̇A̸̙̱͍̬͇̾͋̇͝Ṕ̸̺̤͈̯͎̥͉̪̈̊͌͗̚T̵̛̛͙̮͖̠̼̺̩̜̗́͆́̍̋̓̃̿͠͠Ĭ̴̡͖̤͓̦̦̭̲̼̪̳̗̥̎̒̔̚͜͠K̷̛̗̜͔͓̝̬͗̈́̄̇̉͛̂̈̑͌͠͝ͅL̵̢̟̱̱̗͉̭͓̩͕̤̻̮͑͌̏͛̕ͅÁ̷̦͇̝̭̲͓͈̯͕̞͕̞̰̱̈̎͛͌͌̀̏̾̽̚͘R̸̼͚̩̈̇̍͗͒͌͒͠Ì̵̖͙̟͎͇͇͙̫͚͖̉̍͛͒̆̽̀̓̈́̂̕ͅN̸̛̫̜̺̭͋̽̋͜͝ͅ
̴̢̼̙͙̠͙͙̋̊̐̓͑́͒͠Ỹ̵͖̠̩̼͋͋͒͌͑̒̌̚͘͘Ȩ̷̖͍̞͓̩̞̜̬̝̮̜̩̀̑̓̊̓̄͑̊ͅT̵͓͈͉͓̳͐͊̚͘͜M̷͖̝̣̬̖̬͚̻͍̥͗̇̽̊͝E̵͚̤͋̾́͐͝Ḍ̵͖̦͕̄̓̊̀̉İ̴̛̪̲͔̫̔̀̓̄͐̄̋͒͘͝͠
̶̨̫̠̬̭̞̮̍̒̊̃̄̿͊͊̌͘͜M̴̡̨̜̬̪̮̝̈͜İ̶̧̧̨̧̛̻̲̥̰̜͓̳̘͚͊͛̆͋̀̓̀́̿̕,̸̨͇̰̼͖̤̝̱̦̮͓̞̾̎͊̃
̸͓̦͙̯̟̹̺͚̪͉͛́̓̂̊̎͌́̔̕͝B̴͙̖̜̗͔̫̖̈͆̋̓͠Ơ̸̛͇͕̹̆̉͌̎͊̽͋̒͜J̶̣̣̹̰͖͊̆̓̓̽͋̐̚A̵̢̨͙̲͔̝̰̲̭̦̭̅̐Ç̴̟̖̲͓̹̯̟̝͎̭̠̬̎̂͛́͛͛̎̓̃̾̾̽̀̂͝ͅĶ̵̡̢̰̺̼̻̱̰̘̹̟̍̓͆̀̍̅̀̍̄̓̔͛?̵̻̘̼̜͙̝͓̟̮̤̤͍̓̋͌̌̆
̴̢͓̥̞͉͚͇͒̍̇̀̌̈́̈́̾͊̊̎̈̓̾̽B̶̠̦͈͉̮̣̜̥͙͖͉̑̒͛̄̊̋͂͜A̴̧̧͔͕̼͙̥͎̣̍͐͛̋̑̓͋̀̿͘͘͜͝N̸̛̟͕̗̻̦̞̳̺̼̜͂͊͋̊̀͗̊̔̋͜͠Ȁ̵̡̺̱̮͊͊̓̋̅̚͜
̴̧̫̱̲͓͔̇͊̍͜ͅK̸̨̫̭͓̹̬̙̥̣͒͜A̴̼͕̩̥͔̙͚̭̘͔̯̗͘R̴̡̻̺͎̣͛͒̋͌̇̎͆Ş̸̢̢̞̬̠͙̩̙͠I̸̭̠̱̤̫̙̞̹͇̬͐̾̀͊̚
̵̲͎̻̘͔̳͈̾̃̅̂̽͐̒̂̾̂́̑͂G̴̦̠̗̗͂̏̾̀̅̂͛̽̃̓͝E̴̛̥̝̔̈́̓̐̌̇L̶̢̧̗̖̗̩͙͔͕̘͔̜̙̀̃̾̓̂Ê̸̛̗̝͎͚̆̿̈́̽̈̚Ŕ̸̨̰̘͙̲̳̳̝͒͋͌́̌͐̂̚͝Ḛ̵̛͖͔͈͉͓̮̮̯̼̯͆̉̽̈́͐͋̍͑̋́̎͘̕ͅK̵̤̟͕̘̲̮̹̰̾̈͜͜ͅ
̵̡̨͇͍̗̜̬̜̪̹̜̼̠̰͆̉͗͑̂̌͘Ć̵̼͖̥̬͚͕̻̫͍͖̣̤̙́̀̆̉İ̸̡̬̜̬̭͕͙͉̥̮͔̥̳͈̇̋̾̌̓̉́͐̉͘D̴̯̥̙̋̀̽͊͌̅̐͂D̷͚̺͎̽̕E̴̻͈̹̭͙͔̊͆̾͂̊͂͊̓ͅN̷̨̧͓̱̻̤͔͉̻̔̒̽̓͐̎̀̇̈̓͊͐͘̕͠
̶̡̝̦͇̣̜̘͎͇̮̝̘͈͕́̾͝ͅD̷̲̙̙̲͆͂͂̓̊̓̓Ǎ̵̩̟̬̲̲̈Ĥ̴̨̻͔̰̠͍͙̬̻̂̐̔̕͜͝͝A̷̛͍͚̗̻̼̞͊̒̄̊̿̚
̸̥̣̥̫͉̼̹͓̝̘̈́͊̓͌́̏͐̄̔͌̔͊͠D̵̢̫̿͆͊̽́̀͋̂̈́͘A̷̢̬̮͖̩̺̣̰̘̮͉̥̺͂ͅ
̶̡̨͓̻̭͉̹͍̲͉̖̜̞̯̒̎̾͑͂̑̑͆̓̑̓͘͠İ̸̧̲̱̟͉̱̼̩͔̐̍͗̎͒͐̀̏̇́͠L̶̡̛̩͚͓̫̟̖̤̱̳̦̭̦̥̲̂̄̔̈́̈͌̀̈́̒̚Ë̸̡͚̖̝͖̬̩̼̪͓̤͝R̸͎̩̟̒͋́̄́͛͗̏͊İ̵͓̺̌͆Y̴̫͙̫̠̦͎̹̙̗̑̆̍͒̎̋͊̐̚͝ͅḘ̴̞̻̱͗̆̑̃̍̄͐͋̆̀̑͠ͅ
̴̼̟̉̆̾́̐̾̾͌̌̐̐͌̎͠G̷̢̘̻̼̤̳̹͚̝̉̿́̓̈́̀͜͝İ̸̟̪̤͕͉͒̽̔̉͒͑̍T̵̯͓̫͚̮̬̗̥̙̟̖̞͈͖̅̐͝M̷̖͙̰̰̟̞̾͑͂̋̀̑̎͘ͅĘ̷̨̛͇͍͆̀́́̇́͠Y̸̮̞̗͍̿͛̆̀͌̈́̐̃͗̐́͝Ë̴̡͕̮̠͙͇̯̙̥͖̝
̵̨̧͈̺͙̺̓̉̔̋̀̍̀̓̒̈̏̍̎͘͘͜M̵̭̠̜̫̥̺̌̎̎͛̊̂̾̐̂̃̕̚İ̷̢̯̜̜͖͍̤̰̲̟̍
̶̨̢̛͍͖̜̠̝̣̫̖̙̀̋̈̅̊͑͜͝Ç̴̨͔̺̣͈̥̦̞̜̣̰̥̃͐́͌͜A̴̬̞͍͙̙̗̭͔̗͎̻̾̈́̎̅͒L̸̡̢̜̼̪͎͙̭̭̩̙̫̮̫͖̒́̍͌̓I̸̯͙͖̖̺͕̝̻̮̔̇͆͊̍̕̕͝Ş̷͇̜̭̻̱̍̒͗́͒̄̿̎̑̅̈̈́̇̕͝I̷̡̧̛̩̘̯̎̌̋̽̅͋̄͛̀̾̂͐̔Y̷̛̗̻͌̐̀̈́̿̉̾̀̈̈́͋̑̆͘Ȍ̸̻̭̹̰̹̻̓̇̇̿̐̌̈́̍̊̚̚͠R̸̤̙͇͈͔̳̗̤͛͂̀͝S̸̗̤̜̫̝͉̮̩͉̯̣̦̜̏͛̓̓̎̑͊̑͘͠ͅŲ̶̛̗͖̟̹̦͓̙̱̬̞̮̙͓͛̌̔̇̒͜͝N̴̰͈͙͇̹̪̬͈̬̰̿̿̽͑̄̑̓̈́̾̒͗͂͗̚͜?̶̥̙̍”
BoJack, bağırarakgeri cevap
verdi:
“SENİ TANIMIYORUM
BİLE LAN ŞEREFSİZ! SİKİK ŞEYTAN SENİ!!!”
Dedi, ve yerden aldığı bir taşı Berdan666’ya
fırlattı. Ama Berdan666 taş ona vuramadan ortadan kayboldu, ve birden BoJack’in
arkasında yeniden oluştu. BoJack’i pençelerini kullanarak boynundan kanatarak
tuttu ve sinirli bir şekilde konuştu:
“Ớ̴̢͙͓̮̠͕̳͙̹̈̎̊͋̀̐̆̔͆̆̚͜͝͝
̶̡̛̯̥̇͆Z̷̬̰̩̄̀̑̅̃͐̈́̍͐̊̑̊̔̃͘ͅA̸̧̡̙͓̞͔̝͕̜̖̘̩͓̋̐̀̇̓́̉̀̉̃͊͜ͅM̶̧̬̺͓̒Ą̸̲̫̲̟̖͕̲̥̫̊̀̔̓͌̍̓̂͜ͅͅN̷̢̻̥̹͚͈̫͕̗̏́̈́͊̈́̕̚
̵̧̘̞͈̜̭̝͉̘̅͒̈́͐́̄̈́̌̏̓̒͂͝Ṣ̷̘̬̣̩͎̽̾͌͒́̓̿̎̍͐͗̽̔A̸̭͓̖̥̣̦̤͇̜͓̒̔̈́̎̊̓̇́̔͐̚ͅN̶͙̼̂͐̀̒͊̀͗̏͝Ạ̷̛̛͍̠͖̣̝̘̲͖́̓̔͗̓̆͊̂͊̚̚
̵͎̙͈̖̹͎̬̦͍̋H̶̭͓͔̠̮̭̯͙̬̬̜̚͜ͅA̸̙̪͈̥̥̻̤͆̿̑͋͌́́̽͂̍͑̓͜T̴̨̰͚͍̥̮̱̺̰̰̖̻̞̊̿̄̿̊̎͛̆͑͗͛̕̕͜͝͝Į̸͍͎͎̝̣̤̳̘̼͈̈̄̍͆͑̀͆̾͋̈́̃̋̅͌͘R̴̡̞̗̻̱̤̠͕̘͙͓̝͆͠L̸̹̼̗̹̲̺̰̩͖͙̱̐͌̇̚͘A̵̧̧̙̩̲̤͍̦̪͎͇͕̘̔̉̈̿̐̓̃̈́̐̏̀̚̕̚͘͜T̵͇̰̃͋̿̍͗̀̕̕M̷̡̲̲̟̮̲̦̻͇̖̩̌͌̓͝Ā̷̧̨̨̛͕̯͙͕͍̪̫͔͓̙̦̋̇͋͛͛̄̚M̸̢̻̙̳̤̯͈̦̠̲̖̄̉̎̐̆̽̃̂͂̀̅̊͗̆͝Á̴̢̢͍̟̘̥̫͎̜̮̻̼̼̝̒̈́̂̍̓̇͌̄̂̅͘
̷̖̝̖̋̌̿̅̎̎̍̚̚͝͝İ̶̞͇̳̥̞̾̇͒Ż̶̛̖̭̗̤͖̣͍̙̻̦͎̟̀̂̇̀͛͂͒̋͒̓͌ͅİ̷̙͎̯͓̣̲̐̾N̶̡͉̰̞̩̬͍͍͔͉̅͜
̵̯͕̥̦͔̹͇͕̌͌̋V̶̡̯̲̪̦̹͉̦̥̱̙̍̾̐̽͒̂͘̚͜E̴̟͚̳̞̗̜̳͙̰͙̳̲̰̺̍̈́̈́̿̒͗́̂̅̒͌̆͘R̵̨̡̡̛̝̬̟̜̹̪.̶̥̤͍̀̌̎.̶̢͇̹̱͙̱̞̜̘̀͆̓̔́̃̍̏̎̓͝ͅ.̵̼͚̙̉́̋͆̔͛̇̎͝”
Kolunu 180 derece
döndürerek kendi yüzüne çevirdi, ve BoJack’e diğer eliyle çıkarttığı bir kağıdı
gösterdi. Bu kağıdın üzerinde “HERSHEY’S” logosu vardı. Bunu gördüğü an BoJack’ın
yüzündeki öfke, yerini şaşkınlık ve üzüntüye verdi. Ağzından sadece iki kelime
çıktı:
“B-berdan…? Sen…”
Bunu duyan Berdan666’nın
yüzündeki şeytani bakış, yerini insani bir öfkeye bıraktı. BoJack’in onu en
sonunda hatırlamış olması onda cidden bir duygu mu uyandırmıştı..? Birden
Berdan666’nın kolları imkansız bir şekilde uzadı ve BoJack’e bağırarak konuştu:
“Ş̷̱̼̝͇͈̭̤̫̙͖̺̗̃͒̓̅͆͂͊̾͋̔̊̕͘͠͝ͅĮ̶̗̤̳̦̠̹͕̺̯͚̩͕̤̇͂̄M̴̨̨̛͙̪͕̖̗̲̜̻̫̓͛̓̄͂̍͂̽̇͐̃͛̌̕ͅD̷͙̤̼̙̜̤̲̣̤͓̺͌̈́̏̃͑̽͋̀͒͗̅İ̶̳̘̜̜͎̲̣͐̏̀̑̇͋̔͗̊̅͘͘͝
̸̞̂̋̐̆̑̅̂͆̓̈́͂͂͝͝B̵̡̯̦̘̝̯͕͙̗̀͂͗́̀̉͗͋̌́̔̀́Ê̴̖̟̱͇̆̏̋̀̈̈͊̊͆͛̅̈Ṅ̵̡̙̟̰̫̯͂͌̊̐̌̾͘̚͠͝İ̷͇̤̮͈̦̮̝̦̔
̴͕̠͔̀̑̚͠Ç̵̡͇͚͇͇͓̈́̒̿̔̽́̊̈́́̽̓̒È̵̡̨̙̥̠̮̭̫̖͎͕͎̗̽̈̍͌̾̓͒̍̄̒͆̔H̸͎̖̥̩̙̊̔͋̃̃̀̇̚Ẹ̴͒̈́̀̂͊̏̑̚N̶͎̟̩̈́͑̿̐̈͊̈́N̶̨̩͇̰̥̩͍̓̂̎͒̈̿̄̐̀̾̈̾̓̈̓ͅE̶͉̭͈̳̱͙̦͉̙̪̩̞͗͋̈́M̶̜̣̝̼͈͌̈̄̏̽̂̽̐̔͝D̸̛͈̀͑̓͛̏̍̚Ẽ̴͔̝̠̣͈̼̺̤̝͙͙͎̤̲̰̑̔͘
̴̡̰͈̺̙̼͑͂̓͠H̷̭̘̫̱̀̀͜Ą̴͕̪͖͍͎̼͈͖̤͕̺͗̆̿͛͌̋̾͊̆́͐͘͜͠T̵̡̡̨̰̜̰̣̥͇͓͓̙̬̏̌ͅͅI̶̹̞̤͈̲̳̥̎̈́̀̽̀͆͊͗͂͌̒͊̃̕͘Ŗ̷̡̡̢̣͖̭̫̖̞̮͈̼́L̸̘̱̟̙̟͒̾̚Á̵͍̝̺͕̖͈̜̫̫̞̺̣̹̮̕͘M̸̡̛̖̞̦͍̩̞͒͂͌̒̽̒A̶̢̡̹̤̱̫͕̾̉̂͑͋̽̓̄́̌̀̅̀Y̶̟͉̥͑̂̃̌̈́̈́̄̿̚͘̚͜A̴̯̣̰̬͕̤̬͗͊̊͒͗̉̓̃̓͂͜
̸͙̼͖̇͌̈́̓̽D̸̤̝͍̹̠͂͒̉̈͊̅̀̕͜͝ͅE̸̢̼̟̮̼̙͍̝͓̭͚̘͙̐̾̎̋͌͊̿͐̈̇͐̾͝͝V̴̻̜̭͊̕Á̶̧̛̪̺̞̩̠͉̞̰̩͇͍̋M̵̛̞̳̮͇̮̜̗̝̀͊̍̈́̄̕͜
̴̭̥̈́̀͆̃E̷̖̯͕̪͔̜̬̰͔̖̗͂͜T̷̡̻̳͉̑̀͜͠.̴̛̝͚̬̗͈̻̤͓͎̲̦̳̊̈́͒͗̒̈́̄̈́͑̀̑̚̚͝.̸̧̨̧̢̰̖̣͍̱̺͚̌͌̏̾̀̈́̈̒͛.̵̻̺͍̩̤̲̐̑̉̃̋͗̋̿͛”
Ve BoJack’i yerde 3 metrelik mızraklarla
dolu bir bölgeye atarak onu parçaladı. Bu sefer görüntü 5 değil, 10 saniye
kaldı. BoJack’in her yerinden kan fışkırıyordu. Neredeyse kusmak üzereyken
görüntü yeniden siyaha büründü ve ekrana “Yayın bitti” yazısı geri döndü. Hala
bunlar neden oluyor anlayamıyordum. Neden ben!? O kadar düşünüyordum ki, elimin
acısını unutmuştum bile. Düşüncelerime kapılmışken, bedenimde başka bir şok
daha hissettim ve yere düştüm. Geri kalktığımda ekran Discord’a geri dönmüştü. Ve
her zaman olduğu gibi yeni bir dizi mesaj vardı.
“berdan666 Today at 5:55 PM
B̴̛̲̣͓͎̱̘̈́̽̓͐̂͆̈́̅͒͒͜͝Ų̴̡͈̲̹̳͎̭̼̮͚̏̽̏̋͐͛̋͆́͘͝
̴̛̦̩̝͎̜̤̰̦̞̞̖͍̲͐̐͛Ş̷̻͎̅̀͗̈́̽̀͗̌̑̀̅͘͠E̷̝̗͉͕̰̓̈̍͛́͂͂͊F̸̢̲͇̦̹̙̱͕̪̠̋̈́̀͆̌̓͆̈́͗̇̚͠Ȅ̷̯̻̫̰̯͍̓̍͑̋̓̃͒͛̇͊̄̕R̵̨̛̘̙̠̰̮̼͓̱͍̝͈͉̯̒̀̿͑̓͆̕
̸̬͋͂͑͛̈́́̑́̋̈́̓M̶̧̡̹̻̬͖̬̘̽̓̈́̂͌À̷̘̲̠͑́̿͝K̶̨̼̳̠̞̰͇̩̦̩̟͔̦̦̐͋̎̓̑̓̒̕͘S̶͉͚̟̬̹̬̬̖͙̪̃̋̐̋͌͌̚İ̵͎͖͆̿̌͌͆̃̿̇̆͒͑͝M̷͕̠͕̯̝̋͋͒͠Ú̴͙̯͖͈̱̣̺M̶̡̜̥̩̬̗̣̱̙̭̥̖̱̀̏̇̌̈̉͒̃́̎̐͐͗̐
̵̧̱̩͚̿̇̔̓̀͛̽͒̈́̀E̵̟̻͇̮̳͔̪͍̱͍̔͒͂̋͆͆̒͒͘̕͠͝Ğ̴̢͔̻͙̮͓̟̺̣̻̈́̈́̇̀̍͛͌̂̾̌̄͠L̵͕̒͋̿̀̏́́͘̚̕E̵̹̺̽̂̃̈́̿̽N̶̯̫͖͉̩͓̺̰̔͆̀͋́̈́̕C̷͈͉͈̫͖̺͔̠̓̌͌̿̄̆͆́͋̾͆̏̈́̕Ȩ̷̢̫͕̦̩̪̼͇̱̞̐̅̏͌̍͗̋̄̂͑̚͜͝
̸̡̺̳̲͚̲̫̤̎̽̀̀͆̎͌̑Į̸̢̻̻̫͖̼̠̞͔̟̖̇̀͐͑̔̈́Ç̵̧͎̋̃̈́͊̅̈ͅİ̴̢̨́͋̏͑͐̇͋͆̽̆͝Ņ̸̺̜̰̹̳̘͚̺̘̙͎̯̠̾́̊͐̊̾̏̕͜͠
̴̝̜̝̘͈͔̣̭̪̱͔̻̪̒͜Ŝ̴̛̪̪͉͓̳̦̟̭͈̣̿̏̍̀̈̓́Ǫ̶̧̨̨̜͉̫̪̠̜̪̹̬̀͑͊̊̃̍͆̎̂̚̚͝͝ͅͅṊ̵͈̳͕̳̼̅̒̔͗̃͝
̸̳̄̇͛͂̊̈́̓̓̌̋̽̈́̈́̋̚P̵̡̳̱̪̝̹̫̹̻͔̻̮̓̉̿͌̑͋̆͝Ȇ̶̛̺̯̻̙̲̝̝̝̖̟̈́̊̇̍͆̌͂͆̈́̀̊̑̆ͅͅͅŖ̶̨̛̝̼͔̦̙̌͐̒͒̈̄̄͑̈̔̚̕D̸̢̢̯̦̭̟̞͓͇̈́Ě̸̜͕̜̻̮̗̄͑Y̶̨̧͙̭̠͓̗̩͆̈́͂͂̆̇́̾İ̷͓̟̙̼̳͝
̸̛̭̻̝̝̜̖͎̳͎͔̜̯͔͚́̉̍̽̃͑D̷̡̬̱̝̲̻͈̞̤͇̻̪̥͉͂̇̀̿̽̿̌̃̈̉͘͝͠͠͝A̷̡̧̳̠͚͍̲̻̪͉̰̠̯̳͂̃̓ͅH̷̡̡̨̘̠͖̠͓̗̝͇̮̟͐̇̀̀̌̄̇̏̒̀̊̕͜͝ͅẢ̵̡̜̣̙̣̥̭̳̰̣̰̭͖̥̋̑͝ͅ
̷̭̆̿̅̅͂̕͘U̶̥͗̄́͗̾̾͒͐̌̂̐̀̒̌̚Z̶̧̟̬͇̤̗̠̜̈́̅͆̋̓̔͂͂͐͂Ú̵͈̫̳͚̓͊͒ͅN̶̳̘̦͔͓͇̝̼̤̼̯̦̈́̐͛̽̐̇̅̑̈́̔̋̚̕͠
̵̧̢͙̭͚͇͚̯͈͓̰̬̯̏̇̾̈̊̈́̓T̸̡͚̮̦͓̜̜̟̭̯͋̃͐́̇̃̂̓̉̾ͅU̴̮͉̪͈̟̗̔̓̈̾͌͂̍͑͒̾̕͠͠T̶̨͈̎̄̄̅̅̈́̅̉̐͆̎͒̍̓̒T̶̡̥̮͚͂̂̔̊͐̐̉̓̑̉̃́͛̅U̷̞̽́͊͊͛̊͝M̷̥̿̌̎͒̈́̀̓͠.̵̨̥͙̮̓̾̒̇̐̄̈́.̷̨̯̤͎͎͚̘͆̑͂̈́̍͐̉̒̐.̶̣̼̻̅̽̅̽̊ͅ
M̸̢̛̳͕̺̞͕̤̱͓̼̈̎̔̀͜͝E̴̢̛̗̰͎̤͌̍̍͂̃͆̏̅̂̑̔̓̕͝R̶̛̛̜̻̗̟̅̑̾̈́̎͂̆͑̈́̂̃͠A̵̞͎̩̔̋̓̎̒̐͂̅̾̎̍̇̕̕Ḱ̵̡͕̫͈͚̼͋
̴̛͉̲̝̮̤̣͔̺͆̔̇́̅͗͜͝E̴͔̱͂̄T̸̗͕͚̟̤̖̣̘̹̬͔̈̿̽̂̈́̍M̷̛̤͙̜͎͇̾͋̂͋͐̌͘͜ͅË̵͎̲͛̀̈̄̋̆͝,̸͚͎͉̮̥̀̑̎͗͋̽̆͒̈̒͌͝
̷̛̩̂̍̈́́̅̕̚͝͝G̷͎̺̹̺̞̞̖̜̳̬̫͇̫̹̿E̸̡̗͋̏̀̒̉̿̃̐̒͘͝Ľ̴̛̲̺̿̈́͘Ȩ̴̡̼̟̗͍̰͎̹̏̈̀͌̄̏̂̾̀̈́̓̄̄̏̒Ç̸̛̝̜̗̹̻̇́͝ͅE̵͕̗̪̯͆́͌͛̋̀̑̄͐̂̋̅̚K̴͔̮̮͖͗́͆̎̍́͊
̷͇̝̝̮̌̄̓̒́̾͑̎͌̒͠͠P̶̦̺̼͖̜̐̈́Ȩ̵͎̙̤̾͂͘R̷̨̗̮͔̪̍͋Ḑ̷̡͍̮̟̤̣̬̰̜͊́̍́͒͘̚Ẻ̴͎͆̿̇̌̑͗̌̌̇̃L̷͔̦̙͈̜͕̯̗͎͇͍̼͇̻͐̊͝Ë̸̡̛̲͇̟̯̠̺̝̮͚́̈́̈͋̌͐̇̄̐͛̈́Ṟ̵̰͕̾͊͊͋̆̃̑͒D̵̝̅͌͛̃̀͗̅͒̅Ė̵̢̧̤̝͕͐̀̿̑̌̂̕̕͝
̷̤̲̑̾̋͊̈̓̑̄̓̊͆̕̕Ç̷͖͖̭̤̥͔̲̜͙̠̳͖͙͕͓̓͑͐͋͂̏͘Ö̷̧̢̯̗̺̗͕́̅͋̽́̉̃̐̒̈́̿̂K̶̢̨̘̰͈̥̩̗̗͍͈̎̊̋̾́̕͠
̴̨̟̯̱͙̻̐̔̔̍̃́̒̅̔̅̚̕D̵̢͎͉̼̫̟͎̰̲͇̃͒A̶̧̫̘͎͍̮̲͔͔̜̫͎̍̍̀̎̔ͅH̸͇́́̓Ą̸̨̜̫̠̭̥͓̠͛͛͌͛͑̈́̄
̴̨͙̠̠͚͓̹̹͓̹̎̎͋͜F̷̧̛̝̬̳͇̓̊̾̄͂̿̚ͅȂ̴̧̨̮̩̖̥̞̪͍͙̣̝̯͐͑͘ͅZ̴̛̛̛̼̭̦̼͖̱̱̥͓̹̯͂̋̓̏̏͆́̕͘͘͜ͅĻ̶̨̛̰̬͋͌͒̒̀̓̏̈́͐̔̌̕ͅÄ̴̢̹̻̥̝̗͉̞́S̸̝̘̦̖̭͚̥̖̃́̑͊̑̀͌̌͌̂͂̉̕̕͝Í̶̱̽̕N̸̢̢̘̙͍̟̭̞̥̘̩̻͔͚̳͋̈́͊͂̔̚͝I̷̧̧̡̢̹͙̗͓̪̺͐̑́͒̉̉̈́̓̌̕͜͝
̸̺̗̮͔̋̎̊̈́̈́͋̃̅G̸̨̬̖̩͍̯͕̺̥̹͕̟͍̈́͘ͅÖ̴̳͕́̅͒̒͐͂Ṟ̴͐̀̂͘E̷͓̩̫̜̠͖͎̙͖͔̅̇̎̔͋̊͒́̚̕Ć̶̥̗̻̹̼̹̊́̀Ȩ̴̩͊̾̒́͘͝Ǩ̴͉̤̤̾͂̄S̵̲͎͈̮͌̏̾̈́̈́̈́͊͛͂͒İ̸͕̙̰̬͖̳̹̦̮̖̗̟̑̆̎̑̾̍̋̈̓ͅN̸̨̰̲͍̙̈́̇̊͂͆̚.̸͙̲̳͚̊͒̌̆̾͠͝ͅ.̸͖̟͎̓̓̏̈́͌͑̍̆̎̑͆͝ͅ.̴̩̻̩̽̌̂̇͑̊̚̚͝
̶̦̝͇͚͕̖̤̆͋́̌̃͆̉̅Ş̷̛͕͂̃̃͂̿̆͌̿͝Ḭ̴̇̊̈́M̷̢̢̤͍̫̺̟̺͚̼͈̈́̋̑̿̕͜͜ͅD̷̨̼̲̫͖̻̣́̂́̀̂͘͝İ̷̡̝̞͚̺̖͓͙̺̞̈́̌̀̀̓̑̿͛̿̎̃̆͂̚͜.̵̭̺̻̲͖͉͇̭͖̜̘̞̱͒́̓̽́̄̅̒͆̏̈́̋̒̕͝
̵̡̨͙̯̠͚͓̺̦̤͍̻̖̼̳̐͒͒́́̀̎̕̕͝͝͝S̵͇̗͖̲̙͙̜͑͛̓̑̈́̑̉̋͗͑̓̈͆Ö̶̞̰͠N̴̢̯̳͈̫̝͉̗͚̮͇̙͎̈́͗̿́͂̓
̴̲̯̖̖͈̗̣̗̼̪̫͕́̓͆̒̌̿͛̿̑̇̾̍͝͝K̶̛̹̳̦͓͎̼̞͔̀͑͛͑͂͐̿̌̒͗͐́͂͑Ã̷̯͈̱̺̫͛͋̍̇͐̍̿R̷̢̥͔̬̠͖̼͔̮͇̻͂̎̊̆̋͝Ạ̴̧̡̧͍̻̫̱̼͖̤̲̻̺́̀̈́̌̅̿̿̂́̋͑̕ͅR̶̯̗̬̙̎̌̑͊̇ͅǏ̷͕̻̬̼͈̰̬͈̹͕̟͕̖̖̜́̐̔́̎͝Ṉ̷̨̛͔̟̖̲̦͉̥͉͕͓̠̝́̎̃̊̓͌̀̆̋̀̚͝͝Ȉ̴̡̛̛̥̺̥̞̻̅̄͛̀̑͝͝
̶̡̖̱͙͔͚̦̮̤̬̤̯̗̪̌́̈́̿̽͐͗̀͒̃́V̴̧͖̳͇̫̟͇̖̲̩̘̦͉̝̬̈́͒́̌̓Ê̴͙̰͖̝̭͜R̵̨̧̻̼̗̲̯̯̱̲͖̠̞̤̭̀̐̿̃̓̇̏͠͠͝M̵̻̤̻̯̭̦̯̠̲̺̟̭͈͋̈́̌͑̇́̿͗̚͜͝͝ͅȨ̴̙͕͉̌͒͠
̴̬͓̗̠͖̣͍͎̣͚͍̻͚̱̼̿̌̐̀Z̶̭͎͕̦̞̮͙̯̗̒̑̿͒͐͆͂̉͘͜Ȁ̴̮̻̲̹̘͔̠͍̹͔́̔́̏̐̒̀̎̂̚M̷̨̧͚̘̖̼̺̼͈͗͒̆̄̎A̵̡͉͕̲̫̿̈́͊͋́̋̿̀̕͜͠Ñ̵͖̱͇̝̩̬̣̯͕̗̳̺̂̑ͅĮ̵̧͕̗̘̞̳̰̘̝͍̮̇̎͂̉̚͜͜ͅ.̶̨̨̤̪̲̯͎̺́̇͜”
Hala yazmaya devam ediyordu, ben
ise Discord’da olan değişimlere dikkatimi vermiştim. Sanki Discord arayüzü kırmızılaşmaya
başlamıştı, ve bir saniyeliğine arkaplanda bağıran bir yüz olduğunu gördüğüme
yemin edebilirdim. Sonic ikonunun gözleri siyahlaşmıştı. Artık hiçbir şey görünmüyordu.
Ve sağdaki kullanıcıları göstermek yerine barda “Everyone is muted, forever.” yazıyordu.
Ben bu değişikliklere dikkat ederken başka bir şok dalgası ile yere düşmüştüm,
her zaman olduğu gibi kendimi kaldırdım ve ekrana baktım.
“berdan666 Today at 5:55 PM
B̸̨̧̿̉̔͒̊É̴͎̪͙͇͇̣̯̤̭͍͋̈̓̊̋̈́͐̊̓́́N̶̨̯̹͕͆͐̄̔̉͗̏̆̋̿͂İ̶̗̥͗́̑̀͠M̶̢̥̮̬̻͕͙͔̒͑͆̈͒̄
̷͔̣͗͆̈́̊̿̀͘H̵̛̺͕͍̥̟̙͓͑̾̌͒͛̈͋̉̌̊̕͝ͅA̷͖̮͇͙͙̣̼̪̯̓͒̐̕Ŕ̶̖̭̯̯͖̗̦͍͔̻̺̔͋̈́İ̵̡̼͉̺͙̟̯͛͋͐̈́̽̏͂̿́̋̕̕͝͝K̸̛̝̰̮͍̙͙̞̺̦͖̽̍͗̆̓̉̾͐̍́̕A̸̡̗̝̤̯͍̣̺͒͆́̃̓̀Ľ̷̦̜͔̫͕̬̬̟͉̺̏̽̀̄̈́̍͊͐̕̕̕ͅA̵̯̟̮͚̜͙̟͆̈͋R̴̹͇͙̠̺͕̝͓̅̎̏̅͛͐͌̉̌̾̿̍̀͜I̶̞̞̻̥͚̊̆̍̓̊̌̚͠͠ͅṀ̸̥͇͒̀́̍A̴͔̟͖̦̩̮͗̀̋̓͌̓̍͒̾͜͠ͅ
̸̣͚̗̼̔̎͛̔̒̏̾̔B̵̢̲͇̺͇͈͍̼̖̞͈̿̀̊̎̽͜͜E̴͔̭͚͐̾ͅĞ̷̰̪͙̜͎̋̑͐͒́̒͠Ë̶̡̛̩̭̲͖̥̯̣͎͓̺̯́̈́̄̄̏̇̄͆͘̚͠͝ͅN̴̤̳͈̮̘͔̈̑̅̇́͝ͅM̸͓̜͇͍̄̓̃E̶̛̛̬͈̮̼̜̮̿̑̾̈́̿̀̓͝͝Ń̷̢͕͖̠̟̪̘̻͕̈͂Ḭ̸̧̼͎̩̰̰̻̼͈̦̭͚̇̾
̵͉̙͉͈̺̟̟͉̒̇̌̄̉͊̚͝͝S̵̛̳̟̱̹͂̓̿͂̄́̇̒̕E̶͓͓͓̩̭̮̫̙͇͈̳̰̫̖̒̊̈́͛̋͋͒̈́̃̈̆̀͘͝V̶̥͎͐͂͐İ̶̧͎͉̣̾̓̑̈́͋̚Ņ̵̫̘̮͚̥̜͚̗̫͎̺̽̇̀́͒̑̐͜͝ͅD̵̢̰̈̉̆͐͐̄̇͛̓̚͝İ̶̢͚̙͔̙̝̱̪̰̹̪͙͍̇̅̎͆̈͂̈́̉̀͆̍̕ͅͅM̷̛̗͙̰̍̎̒͘.̷͉͈̻̟̈̽͑̏́̽̅́͐́͘
̵̨̝̮̥̰̩̌̒͋͑̆̉̆͆̾͌̕A̴̧̳̭̭͎̘͚͔͕̱͆̏̚M̵̬̜͉͚̰̣͕̤̜̐̌͌̏̌̓̆͆̌͛̚̚ͅÂ̷͇͎̦̝̪͇͈̗̦̗̌̈͘̕
̷̧̯̙̮̽͂̆̀͑̌̆͌͆̊̍͘̕K̷̨̨̼̬̗̰͍̮̹̞̏ͅŎ̴̰̤̪͙̟̲̺̼̲͖́͌̀̅̓̆͒̓̎̕͠Ŗ̵̯͙̪͔̜̫̥͍͚̩̣̲̬̆̿̎͂͆̿̇̿̈̓͠͝͝K̴̛͎͖͚͔̳̖͕͂̃͐̿͂̋̓̂̒́̀͋͘͠A̴̡͖͎͇̰̝͔̭͍̝̗̩̔͋̿̈̌͐͊͒́̒̆͝R̷̢̲̼̬̩͖̖̠̼̙͉̺̞̗̔̈͐̆̏̒̿́̅̚̕̚͘Į̸̡̢͕̜̙̭̬̗̟̙̓̽̋M̵̝̬͙͓̰͙̮̰͕̫͈̩̀͆ͅͅ
̷̧̡̤̘̼̪̺̺̝̭͔̩͍̊̈́̍̎̈́̃́̏̍́̿̕̕K̵̲̗̮̥͕͇̝͊́́İ̶̪̼̝̗͔̲̮̘̳̺̱̤̞̝́͌̍̈́̒̆̀̇́̒̓͘͝
̸̢͈̲̮͕̘̺̒̀̆͋͑̅͑̋̂̅̀̍̂͜B̵͉̹̰̅̋̋̋͗͗̐̔͐İ̷̡̢̛̻͈̰͔̜̠̞̥͙̼͉͒̍̈́̽̑͒́̐̓͊̓͘̚ͅR̴̡̨̳̹̱̥͓̮̒
̵̢̮̗̦̩̰̫̲̗͇̱̌͑̎̄̒́̎̍͘K̶̢͉̰̙͔̍͆̓̌̈́͆̎̓͑ͅA̴̧̫͙͈͌͠R̷̡̧̜̫̳̙͉̠̮̄̎̃͋̔͊̿̾͝Ã̵̛̙͈̗̜͔͈̫̗̲̰̥̯̞̓͐ͅͅR̴̳̠̙̮͎̅
̶̡͉̱͎͙̠̩͍̞͇̋̓͠V̷̧̨̛̳̻͉̣̖̪̦͙̼̰̯̹̾̆͐̄̈͜Ȅ̴̫͉̩̖̮̱̦̥͛̓Ŗ̵̞̘̗̥̙̲̔͑̽̊̈́͜Į̸̡̧̨̖͓͉̮̟̱͈͉̖͙̗̇̏͛̾̋̌̅̚͝L̶̨̝̣̦̣͇̆̐̂͆̐̓͘M̷̮̙̟̼̼͚͉̻͑̿̍͊̐̚͜E̵̢̨̡͉̩͉͍̘̱͈͍͔͚͂S̶̛̬̭̩͇͕̳̗̊̂́͂̀̎̃̔̕͝͝͠İ̵̡͈̯̦̠͉̘̺̯̯̝̠͂̈̀͜
̸̛̥͇͙̣̣̞͆͋͊̀̾̊̊̍G̶̦̻̦͇̺̍̓́͋̋͂͠E̷̘͈̞͚̺̳̭̦͚̼̣̲̟͐̈̓̒̊̉̈́̆̕͝͝ͅR̶̢͔͕̫͕̞͖̲̳͓̥̮͈͚̪͛́͝Ę̶̡̡̲̗͇̞͉̺̤̬͓̥̗͎̂̽K̸̨͕̲̥͇̣̮̥̺̫̲͌̅͂͠Į̶̰̘̹̳̘̇̏͂̽̔̈̈́̾̔̀̆̚Y̵͚̦̥̙̲̲̑̔̊̀̒̇̌̈O̷̧̨̲̞̜͚̟̰̞̭̱͒̍̅͋̒̅̀̽̀̀̈́͜͜͝R̴̢̢̲͍͇̙̱͗͛͜.̴͚̟̪͙͖̓͒͗̅͝
̸̨̥̗̖̯͇̤̎͐̇̃͆̈́̉͜Ş̷̨͖̻͈͎̜̗̻̪̜͋̆İ̵̹̗͖̃̌̂̈́͋͋M̶̛̱̈́̄̇̚D̷͉͓͚̟̥̯̰͊̆̈́İ̸̮̤̬̯̫͎̤̎̏̓̈́̒̃̓̈̚͜͝.̴̻̞̉̊̈̽͑́͗̕͜.̸̨͔̟̩̫̽̈̍͌͆͛̈́̓̉͑̏̇͐̚.̷̡̛̮̙̲̩̞̿̌̐̎̇̀͗̌̑̒͠
[Sansür].
̵̛̫͎̪̖̥̑͒̓͛͊͗̂̅́̒̎̇͠͝Ḳ̷͐̓̿̋̓̔̒̉͆͘A̴͎͔͌̿̈̀̐͜͝R̴̮̙̥̻͍͍̉̔̈́̀͋́͜ͅÀ̵̛̦̖̯̖̅̊̊̅̈́̃͝R̶̢̲̱̝̜̝͇̦̮̮͑̂̄͂́̉̃́̇́͐̅̆͜I̸̡͓̘̤̰̦̾̓̓͛͛̏̊̇Ṇ̸̀̈́̑̇͐̋̾̊̈́̚͝͝I̴̛̛̫̾̀̈́͗̃͛͒̓̃̚
̷̜̤͉̐̓̇̈́́̀͋̅̓̀͘V̸̤̱̥͖͇͍̞̯͒̽͆͂͆́̌͠E̶̛̮̼̙͚̝̭̔̃̑̒͝R̵̢̢̛̰̰͚̼̭̲̽̋̈͑͋͑̋͝.̵̡̛͍͇͎͕͈̮͎̞̥̟͔̜͎̙̐͋̃͒̀́̎͂̏̄̈́̐͐͝”
Sunucuda yeni bir anket belirdi.
Bu sefer olan anketin cevapları kanımı dondurdu desem az kalır.
“Bothomet Today at 5:5 PM
Sıradaki?
ProjectXD - :rofl:
SEN. - :joy:”
En korktuğum ültimatomu bana
vermişti. Kimi seçmeliydim!? Eğer ProjectXD’yi seçseydim, kendi canımı kurtaracaktım,
ama masum birinin ölümüne sebep olacaktım. Eğer kendimi seçseydim, kendimi bu
korkunç şeytanın pençelerine hiçbir sebep olmadan bırakacaktım. İmlecimi iki
seçenek arasında götürüp getiriyordum. Ama hızlı olmalıydım. Çünkü Berdan666’nın
nefesini boynumda hissedebiliyordum. Tıpkı avının ölmesini bekleyen bir şahin
gibi benim bir hata yapmamı bekliyordu. Kanım yakında onun olacaktı. İçimdeki
hayatta kalma duygusu bir anlığına ortaya çıktı, ve ProjectXD’yi seçtim. Kahkaha
yeniden hoparlörlerimde dalgalandı ve gruba son bir yayın linki atıldı. Yayının
ismi “Suçlu” idi. Yayın bu sefer oldukça karanlık bir koridorda başladı. Yerler
tıpkı bir satranç tahtası gibi siyah ve beyaz bloklardan oluşmaktaydı. Duvarlar
metal bloklarla kaplı idi. Tam altlarında ise tuhaf, kırmızı kapılar mevcuttu. Tuhaf
bir müzik arkaplanda çalıyordu. Melodisi tıpkı “The Requiem of Ersoy” şarkısına
benzemekteydi. Yerde ise, her zaman olduğu gibi bir genç vardı: ProjectXD.
ProjectXD, tuhaf tuhaf baktıktan sonra yerinden kalkmış, ve yürümeye
başlamıştı. Cebinden bir BNHA anahtarlığı uzanıyordu. Duvarlardaki kırmızı
kapıları açmayı deniyordu, ama hepsi kilitli idi. Hiçbirini açamayınca, dümdüz
yürümeye başlamıştı. Dakikalar sonra koridorun sonunda başka bir kırmızı kapı
karşısına çıkmıştı. Üzerinde “Animeci” yazıyordu. Kapıyı açtığı gibi görüntü
tuhaf bir şekilde parladı, ve yeni bir sahne ile karşı karşıya geldim.
Bu yeni görüntü aynı koridorda
geçiyordu, ama duvarlar kan ile kaplıydı. Kamera yavaş yavaş kapılardan birinin
ortasına döndü, ve tuhaf bir sahneyi çekmeye başladı. Muhammed Ersoy, orada
duruyordu. Ama tuhaf bir şekilde, şeytani durmuyordu ve aksine diğer objeler
gibi hipergerçekçi görünüyordu. Ağır yaralanmış görünüyordu, çünkü karnını
tutuyordu ve elini tuttuğu yerden yere doğru kan akıyordu. Acaba duvardaki kan
ona ait olabilir miydi..? Karşısında da karanlıklarla kaplı bir genç duruyordu.
Etrafında maskeli insanlar vardı, ölmek üzere olan Muhammed Ersoy’a kahkaha
atıyorlardı.
Muhammed Ersoy:
- “Gh… N-neden
bunu bana yaptın..? Biliyorsun ki… Bizler dosttuk…”
Gizemli Kişi:
- “Korkarım ki
benim tek dostum hayatın kendisidir, Berdan. Bu yaptığımız deneydeki bize en
yararlı bilgileri veren denek sendin. Ama şimdi kullanımını tamamen tamamladın…
Şimdi. Elveda de.”
Bunu dediği gibi yanındaki
kişiler Muhammed Ersoy’a dehşet verici bir şekilde saldırdılar. İşleri
bittiğinde yerde kalan tek şey kanlarla kaplı, parçalanmış bir et parçası idi. Her
ne kadar bugün bu görüntüye sahip bir varlığın tanıdığım kişileri korkunç şekillerde
öldürmesini görmüş olsam bile, bu görüntü benim kanımı dondurmuştu… Sadece
gördüğüm kandan dolayı değil… Sanki o karanlıklarla kaplı gencin tanıdık bir
havası vardı… Gözlük taktığına yemin edebilirdim.
Bu görüntünün sonuna gelindiğinde ekran yine parladı, ve ProjectXD’ye geri döndü. Gözlerindeki merakın yerini korku almıştı. Demek ki o da benim gördüğüm şeyleri görmüştü… 2 dakika boyunca durduktan sonra yürümeye devam etti. Bu sefer duvarlarda az önce gördüğüm görüntüdeki gibi kan izleri vardı. 5 dakika boyunca yürüdükten sonra karşısına başka bir kapı daha geldi. Üzerinde “Hain” yazıyordu. Doğal olarak, ProjectXD kapıyı açtı ve görüntü yeniden beyaza bulandı. Görüntü yeniden aynı koridora benzer bir koridordaydı, ama bu sefer bu lanetli koridorlar bir otelin koridoruna benziyordu. Bir kapıdan yine karanlıklarla kaplı bir genç çıktı, ve cebinden bir obje çıkartıp çıktığı odanın altına attı. Sonra bir çakmakla odanın altını ateşe verdi. Odadan duman gelmesini beklerken, altından kan geldiğini gördüm. Hiçbir şey anlamamıştım. Bu ne anlama geliyordu!? Birden kapı açıldı, ve Muhammed Ersoy kanlar içerisinde öksürerek süründü. Ama bu gölgeli kişi, onun kafasına tekme atarak kafasını patlattı, ve o an cebinden bir taş düştü. Bu gördüğüm şeyler cidden hiç hoşuma gitmiyordu… Berdan666 bana ne anlatmaya çalışıyordu? Tüm bunların anlamı neydi?
Düşünmeyi durduramıyorken ekran bir kere daha ProjectXD ve karanlık koridora
dönmüştü. ProjectXD’nin gözlerindeki ifade… Anlatması cidden imkansız bir
ifadeydi. Sanki hayata olan tüm ümidini kaybetmişti. Ama maalesef yapabileceği
tek bir şey vardı: İlerlemek. Bu sefer koridorların duvarlarının yanı sıra,
yerlerde kan izleri vardı. İlerledi, ilerledi ve ilerledi. En sonunda “Suçlu”
yazılı kapıya ulaştı. Galiba o da bu kapının arkasında ne olduğunun farkına
varmıştı, çünkü yazıyı gördüğü an geri adım attı. Ama bu nafileydi, çünkü kaçabilecek
ve saklanabilecek hiçbir yeri kalmamıştı. Çaresizce kapı kolunu çevirdi, ve
içeri girdi.
Yeniden, görüntü
tuhaf koridorun içinde idi, ama bu sefer koridor bir “okul” gibi görünmekteydi.
Kamera yavaş yavaş açık kapılardan birine yöneldi ve tavana doğru yükseldi,
tıpkı bir güvenlik kamerası gibi. İçeriye kimliğini tanımlayamadığım bir genç
girdi, ve duvardaki musluğu açtı. Tam yüzüne sürecekken, tavandan gelen bir
mermi kafatasına daldı ve açık musluğun kan ve beyin parçaları akmasına sebep
oldu. Siyah-mavi paltosu kendi kanı içerisinde kalmıştı, ve hatta tavana kadar
fırlamıştı. Bunun ardından çatıdan 3 genç elinde telefonlar ile atladı, ve ölü
bedenin videosunu çekmeye başladı. Telefonların bir tanesinin arkasında bir
anahtarlık vardı… Ama üzerinde ne olduğunu çözememiştim. Bu görüntünün de ardından
kamera son kez ProjectXD’ye döndü. Bu sefer koridorda hem tavanda, hem duvarda
hem de tabanda kan vardı. Hatta öyle ki, siyah beyaz ve gri olan oda kırmızı ve
pembenin tonlarına dönmüştü. ProjectXD’nin gözlerinde suçluluk vardı, ama sanki
ona biçilen kefeni kabullenmişti, çünkü bu sefer neredeyse anında yürümeye
başladı. Koridor bu sefer normalden çok daha uzundu. Dakikalar geçiyordu, ama
hala son görünmüyordu. Dakikalar saatler gibi hissettiriyordu. Hayatımda hiç
daha önce bu kadar strese girmemiştim. En sonunda, bu acı verici dakikaların
sonunda gelecek kapıyı buldu. Gelecek kapının üzerinde tek bir yazı vardı:
“İzleyici”
Tam kapıya yaklaşacakken, o,
ProjectXD’nin önünde belirdi.
Muhammed Ersoy.
Hayır. Berdan666. Elinde yine o tuhaf poşet vardı, ama bu sefer neredeyse
doluydu.
Bunu gören ProjectXD yere yığıldı,
ve tek bir kelime bile etmeden cezasını kabullendi. Berdan666 ise sanki daha
uzun görünüyordu… Çünkü tuhaf, eğilme gibi bir pozda olduğu halde hala eski
uzunluğunda idi. Birden, Berdan666’nın kafasında mermi izleri belirdi. Bu izler
karadelik gibi büyüdü, büyüdü ve içinden çıkan karanlık eller ProjectXD’yi yavaş
yavaş parçalarına ayırıp içine çekti. ProjectXD’den geriye kalan tek şey, yerde
olan karanlık kan izleri idi. Ve tabii ki Berdan666’nın elinde olan poşetteki
kan. Ama yakında yerdeki kan izleri de diğer izlerin rengine kavuşup ortadan
kaybolacaktı… Böylece ProjectXD sanki asla olmamış gibi olacaktı. Bunu
düşünürken birden Berdan666 konuşmaya başladı.
“Şimdi… Söyle
bana. Şeytan ben miyim…”
Sonra kafasını 180 derece ekrana
çevirdi ve ağzı imkansız uzunluklara çıktı.
“Ý̴̡̧̡̥̲̭͚̦̹̻͚̼͕̉̿̎̋̎̌͘Ǫ̴̨̮͚͈̺̟͚̖̗̟͎̽̓̊̈̚͜͠ͅͅK̶̢͕̪͖̬̥̣͕̝̹͚̝͖̭͉̔͆͘͝Ś̶͎̰̯͚̙͈͍̞͔͂̽̎̆̇͌̒̂͗͠Ạ̴̧̢̤̫͔͈͇̱̘̦̙͓̳̈́̎̀̈́͒̓̓̊̇̚̕̚̚͠
̵̨̮̮́̆̔̽̿̄̕Ǫ̵̧͉̭̹̦̟̤̔͌̑̆̈́͛͗̀͆̽͐̚͜͝͝͝N̵̡̜̗͑͐̋̌́̏̅̉̂̋Ļ̷̫̹͗͘͜À̵̖̒͗͆̃̒͠͠Ŗ̶̛̙̤̻̗͕͉̠̹̮̇̏̀͋̉̃͝͠
̸̨̧̩̩̪̰͔͉͉͓̪̪͚͖̌M̷̢̺̜̼̻͕̹̜̲̫̦͎͇̞̌͗̃̈̆̑̀̑͝Î̶̺̪͉̮̭͈͍̥̏̈́̏̍̇̌́̃̾̽͜ͅ!̴̧̨͍̻͎̥̠̬̠̪̙̻̱̅̈́̒̀̈́͌̌̈́̈̃̈̂̚?̷̝̞̬̻̗͍͔̗̈́̌͊͌͌̿̌͌̇͗̆̋́”
Bunu dediği gibi görüntü tabir-i
caiz ise kafayı sıyırdı. Rastgele renkler… Tuhaf şekiller… Hatta zihnimin
algılayamadığı renkler bile ekrandaydı! Bu görüntü yaklaşık 5 dakika boyunca
sürdü… Ve nasıl bir etki bıraktıysa bende, kafamı çeviremedim bile. En sonunda ekran
geri geldi. Bir şehir meydanının ortasında devasa bir kafes vardı. Ve bu
kafesin içerisinde onlarca insan vardı. Bu kişilerden bazılarını
tanıyabilmiştim… CapitalistPotato… Tolga… … Yoksa… Yoksa bunlar geri kalan
Sonic üyeleri miydi!? Hepsi kafesin duvarlarına vuruyordu… “Çıkartın bizi!”
diyordu… Bu olurken havadan tıpkı güneş gibi bir küre kafesin üzerine gelmeye
başladı… Geldi, geldi… Ve en sonunda patladı. Kafesin her yeri lav oldu. İçinde
olan herkes… Cayır cayır yanmaya başladı. Duyduğum şeyleri sıradan bir insan
duymuş olsaydı, büyük ihtimalle o an kendini öldürürdü. Çığlıklar… Ağlamalar…
Annesine seslenmeler… Keşke bunları görecek kadar yaşamasaydım, ve o ankette
kendimi seçseydim… Hepsi kül olana kadar… Kül olana kadar izledim. Tuhaf bir
güç ekrandan kafamı çevirmemi engelledi. Gözlerimden artık yaş akamıyordu, çünkü
bezlerim tamamen tükenmişti. Ve en kötüsü… Tüm bunlar olurken o korkunç gülme
sesi son ses kulaklıklarımdan geliyordu. En sonunda görüntü, bir webcam
görüntüsüne döndü. Webcamde olan kişi, Berdan666 idi. O tüm görüntü boyunca
taşıdığı poşeti çıkarttı, ve elini içine soktu. Soktuktan sonra kameraya kanla bir
şey yazmaya başladı. “BEN”… “ÖLÜMÜN”… “ELÇİSİYİM”… Bunu yazdıktan sonra birden kamerayı
tuhaf ruhlar ele geçirdi ve paramparça oldu. Tuhaf tarafı, benim bilgisayar
ekranımda da kırıklar olmasıydı.
Görüntü sonuna
varmıştı, ve ekran son bir kez “Yayın bitti” yazısını göstermişti. Bu sefer
Discord sunucusu tamamen şeytani bir hal almıştı. İkonların yerine pentagramlar
vardı, arkaplanda çığlık atan insan ruhlar vardı. Kanalın ismi #anti-general
olmuştu. Tüm kanalların önünde anti- eki vardı. Sağ barda ise sadece “DEAD.” yazısı
vardı. Sonic… Sonic hakkında konuşmak bile beni ürpertiyor. Elinde Berdan666’nın
poşeti vardı, ve “BEN ÖLÜMÜN ELÇİSİYİM” yazısı ikonda yazıyordu. En sonunda
gruba yeni bir mesaj geldi:
“berdan666 Today at 6:66 PM
B̸̹͉͈̆̉̀̅͌͐U̸̢̦͎̺̰͚̭̹̭͇͋͆͠ͅG̷̰̼̞̗̻̰̥͛̍̓̊̎̾͂̃̐̈́̎͊͝ͅͅÜ̴̘̼͇̆̈̐́͋̓̇́̀̉̈́̆̕͜N̷̡̜̤̬̯̘̞̬̘͚̳̝̙̤̎̔̊
̸̭͙͕̗̘̠̩̜̳̌N̴̡̢̹͙̙͇̂̎͊͌̔̊̍̂͂̆̈͊̃̿Ę̴̨̧͉̮̘̘̱̲̟͚͇̼̩͇͊̿
̸̨̫̯̝̎̑́͊͛͊̕Ę̸̧͙̦͎̖͂̾̆̿͆͑Ğ̶̛̺̗̖̝͇͎̰͇͍͙̩̖̏́̓͘͘Ļ̸̨̧̛͈̪͇̠E̸͖̙͔̳͌́̏͋͘N̸͔̖̫͓͇̥̘̱̳͗̋͐̋Ḋ̸̪̗͉̭͙̤̻̘̝̱͉͐̒̂̍͛͑͑̑̑̓̕͘İ̸̱̟͖̜͖͎̖̙̖̅̿͆̋̈́̂͑̑̓͐̓̍͜͠͝͝K̵̼͈͐̏̏͐,̸̡̟̤̪̖̜̖̝̳̘͍͉͎̝͈͗̇̓̾̆̎́̀̓̈́́̇͆̕
̴̱͎͗͐̕ͅḐ̶͓͚̭͕̀́̇̄̓̅͐̎͘̕͘͝͠È̵̛̱̻̭͖̘̬͖͑̇̓̉̓̓̓́̍͗̚Ğ̸̨̨͚͈̣̬̙̱̼̒̈͂̈͐̈́͑͝İ̵̢͖̩̠̫͙̩͍͉͕͉͕͚̂̍̐̊̉͊͊̕L̶͔̦̯̟̮̘̈́̃́̅̉̽̐́̉̽͑̾̚
̸̭̥̰̺̼̙̥̦̫̉̂̑̀͘M̷͕͉̰̳̗̰̭̩̖̹̮̀̑̂̈̌͊́̅̏̔̎͐̀̕̕ͅİ̶̛̛̖̳̃̐̒͝?̸̛͔̜̱̈́̊̔̄̊̀̂̊͆̊̿̇̚̚
̷̛̲̘̮͈̝̙̤͙͈͆̉̍̊̌̀̉̓̉̌̓̒A̴͎̜͒̉͑̕Ḿ̴̢̦̺̥̳͍̖̪̝̭̼͖̫̇̽̃́̋̈́̕͜͝A̶̱͔̮̫̬͌̈́̇̋̄͆̊͑
̴͍͔̮͍̫̠̬̦̞̟̰͌̾͜M̸̡͚̐͆̽̔̽̀̔͝A̴͓̟̟̱̙͔͕̱͍̋͑͌̓̿͋Ą̸̨̧̥̼̝̥̳̰͉̭̺̯̓̈̀̇̇͆͐͂̀̋̚̕͜͝ͅL̵̛͚̙̜̳̠̇̉̈́͂̂͆̈́̓́̆̕E̵̡̼̞̰͙̫̙̲͍̍̂͛̿̅͝ͅŚ̷̻̲̰̬̹͉̬͈̟̻̰͖͕E̷̢̢̡̼̹̰͔̍̍̿͜͠F̵̪͔̼̯͑̀͐́̃̽̅͘̕͜͜
̴̺͉̳̩͇̦̰̯̥̝̽͠B̷̧̳̘̰̥̖̞͚͙̗̜̗̐́͐̕͘͝U̶̡̧̟̟͇̦̰̻̙̥̪͎̝̞̼̅̔̔͠G̸͈͇͚̗̓̀͒̓̀̕̚Ų̶̘̩͙͎̥̤̈́̊̅̐̃̒̍̿͂̈́̚͠͠N̷͎̜͔̈̄̓̎̿̚L̸̖̹̀͌̋̔̓͒̒̿̕͠͝͝Ü̶̡̦̦̣̟͋͆̏̽̕Ḱ̷̪̩̲͚͈͖̥͉̎͛͛̈̽͐͛͐͒̂̚ͅ
̷̧̡̝̤̤̙̦͈̣̦̭͍̻̠̈́̅̾́͛͌̀̚Ş̸̩̝͓͆̃̽̇ͅO̴̖̊̀͋͐̆̀̐͠͝Ǹ̶̜͍̹̣͕͇͔͖̲͕͉̆̎̚
̶̧̨̭̲̩̰͕̲͇̩̲̩̙̇N̵̢̺͔̫̞̺̭͇̲͇̫͌Ớ̶̡͍͇̭̗̥͇͉̦̞͙̊̑͂̊͑͗̈́̃̽͊͜K̷̢̝͎͔̟̥̠̼̮̳̏̍T̸͙͍̙̘̲͔̫̞̙̣̣̾̏̃͒̈́͌̉̍̈́̐̄́͜͝͝Ȧ̵̡̧͙̙̣̝͙̼̜̩͕͉̦͌̕̕͝ͅY̷̡̡͎̘͚͓̭̳͔͉͛̾̂͌́̀̚͝͝I̸̢͕̲̙̞̰̫̥͉̙̼̋͂̑̑̕
̴̡̻͉̳̱͉̬̻͛̇͆̏̉̇͛̊̌̈̅͜͝K̴̙̠̹̖̻͔̩͉̿͊̈́͆͗̀̈́͘͝O̶̦̞͎̹͔͊̈́̊͛̃̃͊̅͋́̈́̕Ỵ̴̣̖̓́͘M̸̨̱̯̗̥͎̟̦͇̹̝͒̃̐̇́͌̀͝À̴̢̨̙̯̫͚̻̥͚̳͉̣̈́͌̽̒̓̀̄̿̽̅̚͜M̵͙̯̄́̃̈̐͒͋Ĭ̴̛͓̣̈́͗̅̑͠Z̴̫̤͙̱̞̱̠̘̱͖̯̈̏̄̾̐͐̈́͛̈́̋͠
̴̟̙͍̼͙̱̖̟̂͆̍̄͛̽͜Ģ̶̟̤̜̫̮̆ͅȆ̵̢̛̛̝͂̍̀͛͊̈́͋͊̏̏̚͝R̷̥̰̲̯̳̩͉͍̬̪̽͂͋̽̒͝͝Ȅ̵͔̉͐̾̎̚K̸͉̗̈̎̌̋̒̓͛̾̍͛̚͠,̵̧̟̥͈̺̻̃̒̏̉̉̇̓̏͆̕͘͝͝
̶̨̛̻̩͚͙̫͓̫̝̍́̒̓͝͝͝ͅD̵̢̛̝͚̾̌̐̿̑̔O̶̹̙̬͕̦̯͕̲͕͓̪͕̬̘͊̓̈́͑̈́͗̊̅͌͋̚͠ͅS̶̛̖̺̟̹͍̘̬̙̑̀͗̓̒̀̈́̈̀̾̈́Ṭ̶̛̱̖̪͎̥̭́̎̃̽͌͊̀̆̀̋̄̎̕̚Ù̵̙̻̲̪̓̀͌̈Ḿ̷̢̨̧̧̺̮̮͔̫̟̠͙͎̭̋͐̏̅͐̓̈́͋̐̾̆̍.̵̢̢̨̟̻̣̲̗̹̦̳̔̌͋͆.̸̨̛̹̱̯͌́͒̾̀̂͒̚͘̕͠.̸̭̩̣͊̇̈͝
̷͇̀̍́̓̊̎̚A̶̢̢̪͈̬̞̖̞͇̽̔͝M̵̡̝̦̠͙͙̙̩̟̙͚̖͈̬͎̉̐̎̄͑̈́̆̂͊̈́̂̚A̷̡̪̰͎̤͚̯̭͓̜̗̰̯͑̓͘͘͜͝
̷͖̺̜̮̄̇͋̋͘͝M̵̢̲͕̘̬̖̬̎͜Ě̵̱̟͌̀̓͘Ŗ̸̩̱̳̥̩̗̖̦̱̀Ä̶̲͖̬̼͎̬̹̮̭̱́͒̂̓̊͗̓̈K̴̯͚̩̣͕̹͔͖̄̓͠
̵̧̹̠̜͖͕͓̥̻̠͖̝̒̅́̈̈́̒͊̏̃͝͝ͅȨ̴̢̡̨̢̰͖̗̗̜̅̆̑͗̑̉͊̚͘͝͠͠ͅT̶͖̣̰͕̤̲͈̩̘̥̜̿́̀̈̽̿̓̈́̍͑̏͘̕̚M̵̢̢̛̙̲͙̝̫̹̗̹͍̥̯͙͂ͅÈ̷̫̖̯͔̭̮̪͓̤͕̞̱͉̅͒̾̀͂͌ͅ!̴̡̨͙̳̮͎̱͚̲̺̗̠̊̽͐̍̀̀͂́̊͛́̽ͅ
̸̢̛̂̅̌̍͛͒̈͂̐̍́̑͠Ö̴̧͍͕̩̙͍͚̜̬̰̹͚͙́̽̑͠Y̴̡͔̙͔̺̬͍͘Ű̴̟̽͑N̶̨̛͈̻̮̿͊̒̔̈́̽̉́Ù̸̡̢̯̗͍̺̹̤̤̹̘̺̙̱̾͘M̶̞̠̼͔̺͌͛̒͐̈́̔̈͘Ư̴͍̝̜͊̂Z̷̨̨̻̼̠̦̺͎͚̱̅̽͐̒̇͊̇̊͐̉̾̑̇
̵̩̫̖̞̏̽͒͊̀͑̉͗̿͝H̴̡̪͓̭͉̣̪͗̓̽̅́̎̀̌͑Ą̸̦͚͍̰͇͚̥̙̳̔̇̆̌̅͑̐̈́͊͌͘͝L̸̜̟̜͇̯͛̓̒̊͐͌̂̂́̕̕ͅĄ̷̡̭̝̭͔̻͚͇̓̋̉̓̓͜ͅ
̶̡̜̼͍̤̬̤̪̠̩̩̘̞̤͔̎̎͌͒͒͑̉̍̉B̸̘̖̱̺͕̞̮̿̐̇̈́́̂͂̕͝İ̵̭̺̮͈̥͐T̴̘̲̩̮̼͉̼͎̤̑̐̒̂̿̎̽̿̽̕͠͠Ṁ̶̧̛̝̞̹͕̝̝̫̻̠͖̘̤̎̕͜͝Ḛ̶̡̲̤͈̱̭̻̥̮͕̠̝̭̈̾͑̌̇̐͌̓̋͂̏̏̍̒͆D̸̰̗̮͒̿̂̊̄̒̐̂̈́̉̀̃̕͜͠͝Į̵̢̥̜̤͍͎͈̭͔̲̇̓̈́̏̄̚͝.̷̧̛̺͓̺͚̖̖͈̾̌͑̿͒͝ͅ.̸̡̨̗̖͍̣͎̺̦̖̗͓̅͐̑̈́̋̄͘.̵̧̼̱̮͚̯͚̩̹̹̘̑̋̃͑͆͑̏̈͘”
Bunu dediği gibi Discord’da bir
pencere çıktı. “Sunucu Kapatılmıştır Şu
an baktığınız sunucu şu an kapatılmıştır. Sebep olarak şu verilmiştir:” yazıyordu.
Bu yazının altında bir ek vardı… Ve o ek… Aman tanrım… Tüm ekip üyelerinin cesetler,
küller içerisinde olsa bile, param parça olsa bile, bir sınıfta sıralara
oturulmuştu. Ve öğretmen masasında o vardı… Berdan666. Tahtaya kan ile “SIRADAKİ
SENSİN.” Yazmıştı… Ama en kötüsü neydi, biliyor musunuz? Sunucu kapatılma
mesajı.
“S̴̹̳̺̝̟̋̈́É̸̢̖̖̺̤ͅN̷̨̻̐̏̈́͘͜İ̵̛̥͚͍̬̃̈́͊̏̈́̎ͅN̶̟͙͗̐͐͒̕L̴̙̑ͅÉ̵̡̳̼͖
̵̪̫̪̥̈́̽́̉̅2̴̩̪͒̄̃̈́͌͆͛3̴͖͖̬͈̍̏͋̅͆̂
̸̢̯̬̟̪͈͍͛̎̈́͊̐͠M̶͚͖̮͉̣̌̽̑͊̆ͅÀ̵̛̘̓͗̽́R̶̪͈̦͋̿̌̎̑̈́̇T̸̥̩̜̦̲͘T̷̛̥̗̆͐̽A̸̠̲͕͚̰̐̋̀͑̎
̷̙̬̯͔̜̲͑̓̕Ğ̷̗͎̚Ơ̸̻̬͉̤̳̈̽̔̀̿͜͜R̸̯̗̗̓́͒͘Ü̶͖͑̈́̄̇̾̑̽Ş̶̢̧̖͍͇̪̒́̋̉̍͘M̴̗͊̈E̵͈̯͕͑̐̐̑́̎K̸̹̯̾͛̀̓̄̏̽ͅ
̷̡̤̞͖̩̳̍̂D̴̮͉̾̏͋̀̒İ̴̮̤̳̙͂͑̎̅̕Ļ̵̮̪͖̜͖̾͋E̵͛ͅĞ̵̲͖̩̾̌̚İ̴̬̝̣̫̐̇̾̔͠Ŷ̷̛̖̞̺̯̻̄̃̅Ļ̷̈́̒͑̑E̷̡̅́̓͘͝!̶̥̺͔͒̑̋̓̐͜͝”
No comments:
Post a Comment